- •Методика изучения предмета «ЧиМ» в 4 классе
- •2. Диагностика и контроль знаний и умений уч-ся по предмету «ЧиМ». Тестовые виды контроля знаний и умений.
- •3. Индивидуальный и дифференцированный подходы к учащимся на уроках по предмету «ЧиМ». Дифференциация самостоятельной работы уч-ся.
- •4. Организация совместной работы учащихся в обучении предмету «Человек и мир».
- •5. Здоровьесберегающая организация учебного процесса по предмету «Человек и мир».
- •6. Современные образовательные технологии в обучении предмету «Человек и мир». (Подробное представление одной из технологий).
- •7. Методика ознакомления мл шк-в с разделами «Ориентиро-вание на местности», «Планета, на которой мы живем». Геог-рафич карты и работа с ними.
- •8. Методика ознакомления мл шк-в с природными и искусственными сообщест при обуч предмету «ЧиМ»
- •9. Методика ознакомления мл шк-в с растениями и животными как компонентами живой природы.
- •10. Методика изучения мл школьниками компонентов неживой природы при обучении предмету «ЧиМ».
- •11. Методика изучения мл школьниками раздела «Сезонные изменения в неживой природе, в жизни растений и животных, в труде людей».
- •12. Формирование эстетических отношений к природе в обучении предмету «Человек и мир».
- •13. Формир. Нравственно-экологических отношений. Эко-логическая эмпатия и экологическая рефлексия.
- •14. Методика формир. Понятий при обучении предмету «ЧиМ».
- •15. Принципы и осн. Идеи конструирования содержания предмета «чим».
- •19. Методика ознакомления с дробями.
- •20.Методика изучения приемов сложения и вычитания однозначных чисел с переходом через десяток
- •21. Организация заучивания табл. Сложения и умножения.
- •22.Методика изучения устных внетабличных случаев умножения и деления
- •23. Методика изучения деления с остатком.
- •24.Методика изуч. Приемов письм. Умножения
- •25. Методика изучения приемов письменн деления.
- •26. Методика обучению решению простых задач, раскры-вающих смысл арифм действий.
- •27. Методика ознакомления с составной задачей.
- •28. Методика обучения решению задач на нахождение четвертого пропорционального.
- •29. Методика формирования представлений о длине отрезка.
- •30. Методика формирования геомер понятий.
- •31. Периоды обучения грамоте, их сравнительная хар-ка (особенности, задачи, специфика работы).
- •32. Методика обучению письму в подготовительный, основной и заключ периоды обуч грамоте.
- •33. Литературное чтение как учебный предмет. Научно-методические основы лит-го образования уч-ся.
- •34. Особенности чтения и анализа стихотворений, басен
- •35.Методика чтения и анализа сказок, рассказов.
- •36. Внекл чтение в системе обуч на 1 ступ об ср обр
- •37. Содержание и методика обучения основам русской фонетики и графики.
- •38. Содержание и методика работы по изучению состава слова и эл-ов словообразования.
- •39. Формирование орфографического навыка и развитие орфографической зоркости. Методика работы с орфографическим правилом.
- •40. Система работы по формированию навыка правописания безударных гласных. Работа со словарными словами
- •41. Содержание и методика работы по изучению служебных частей речи (чр). Работа над местоимением (м) в нач. Классах.
- •42. Методика работы по формир. Синтаксических понятий. Ознакомление с пунктуацией.
- •44. Пересказ и изложение в системе работы над связной речью
- •46. Сучасны гукавы аналітыка-сінтэтычны метад навучання грамаце; асноўныя адметнасці навучання грамаце па буквары в. Цірынавай.
- •47. Методыка працы з моўнымі паняццямі ў падрыхтоўчы перыяд навучання грамаце (вусная і пісьмовая мова, тэкст, сказ, слова, цвёрдыя і мяккія, звонкія і глухія зычныя, падзел слова на склады, націск)
- •48. Методыка вывучэння галосных і зычных гукаў і літар для іх абазначэння ў асноўны перыяд навучэння грамаце.
- •49. Прыёмы гукавога аналізу і сінтэзу, методыка навучання чытанню прамых складоў (зг)
- •50. Паступовае навучанне свядомаму, правільнаму і плаўнаму чытанню ўголас і моўчкі слоў рознай гука-літарнай стр-Ры; чытанне слупкоў слоў, сказаў і кароткіх букварных тэкстаў.
- •51. Методыка правядзення ўрокаў пісьма па пропісях в. Цірынавай; захаванне гігіенічных патрабаванняў да пісьма.
- •52. Якасці чытання: адпрацоўка навыкаў правільнага, беглага, свядомага і выразнага чытання.
- •53. Асноўныя этапы працы з мастацкім творам на ўроках літ чыт.
- •54. Лінгвадыдактычныя асновы вывучэння фанетыкі, граматыкі, словаўтварэння і правапісу
- •55. Методыка вывучэння асноў фанетыкі і графікі на ўроках беларускай мовы
- •56. Методыка фарміравання граматычных і словаўтва-ральных паняццяў
- •57. Методыка вывучэння наз. І прым. Ў пач.Кл.
- •58. Методыка вывучэння дзеяслова ў пачатковых класах.
- •59. Асн віды арфаграф практ і методыка іх правядзення
- •60. Методыка выкладання беларускай мовы як прык-ладная педагагічная навука.
53. Асноўныя этапы працы з мастацкім творам на ўроках літ чыт.
Пабудова ўрока павінна ўлічваць перш за ўсё характар матэрыялу,які прапануецца, але ў любым выпадку ўсе кампаненты твора ўзаемадзейнічаюць паміж сабой. Выдзяляюць тры асноўныя этапы працы з мастацкім творам на ўроку:
Першы сінтэз. Яго задачы: падрыхтоўка да ўспрымання мастацкага твора; знаёмства з канкрэтным зместам мастацкага твора, сюжэтнай лініяй.
Аналіз. Яго задачы: высвятленне прычынна-выніковых сувязей у развіцці сюжэту; высвятленне матываў паводзін дзеючых асоб; раскрыццё кампазіцыі.
Другі сінтэз. Яго задачы: абагульненне характэрных рыс дзеючых асоб; супастаўленне і ацэнка персанажаў.
Прыкладная структура ўрока літаратурнага чытання:
Першы сінтэз: Падрыхтоўчая праца поўнасцю абумоўлена ідэйна-эстэтычным зместам вывучаемага твора. Яе асноўнае прызначэнне – абудзіць, актуалізаваць жыццёвыя эмоцыі. Падрыхтоўчая праца, акрамя таго, павінна выклікаць у дзяцей цікавасць да таго, што будзе чытацца. У сучаснай школе перад першым чытаннем часцей за ўсё выкарыстоўваюцца наступныя віды працы: слова настаўніка; свабоднае выказванне дзяцей пра вядомыя ім падзеі; гутарка настаўніка з вучнямі па пытаннях. Існуюць наступныя спосабы першаснага ўспрымання твора: выразнае чытанне настаўнікам; праслухоўванне аўдыязапісу; самастоянае азнаямленне са зместам твора.
Другі этап (аналіз): Паўторнае чытанне твора. Традыцыйна вылучаюць наступныя віды аналізу мастацкага твора: аналіз развіцця сюжэтнага дзеяння (работа над сюжэтам і яго элементамі); праблемны аналіз (калі ёсць магчымасць альтэрнатыўных адказаў); стылістычны аналіз (настаўнік можа запытацца: - Якія словы пераконваюць нас у тым, што зіма аўтару падабаецца? - Чаму паэт так назваў..? – Як можна назваць па-іншаму? А як лепш? Чаму?); аналіз мастацкіх вобразаў (дзеючыя асобы, пейзаж, інтэр’ер). Прынцыпы, якімі павінен карыстацца настаўнік пры аналізе, зводзяцца да наступных палажэнняў: аналізуецца толькі тое, што не ўспрымаецца дзецьмі пры самастойным чытанні: матывы і г.д.; аналіз твора цесна звязаны з характарам яго першапачат-ковага ўспрымання і абапіраецца на яго; аналіз твора заўсёды мэтавы: дзеці і настаўнік павінны добра ведаць, з якой мэтай разглядаецца сюжэтнае дзеянне, мова, вобраз, мастацкая дэталь.
Трэці этап (другі сінтэз): На гэтым этапе робіцца абагульненне вынікаў аналізу, асэнсоўваецца ідэйна-вобразны змест твора і аўтарская пазіцыя. Пытанні млгуць быць наступныя: Што хацеў сказаць аўтар? З якой мэтай аўтар напісаў твор?Дадзены этап завяршаецца заключнай гутаркай.
54. Лінгвадыдактычныя асновы вывучэння фанетыкі, граматыкі, словаўтварэння і правапісу
Вучэбны прадмет “Беларуская мова” выконвае адукацыйную, камуникатыўную, развіццёвую, выхаваўчую функцыі. Спосабы сумеснай дзейнасці настаўніка і вучняў па авалоданні школьнымі ведамі і практычнымі ўменнымі называюць метадамі навучання. Найбольш распаўсюджаныя метады навучання бел мове: Паведамленне настаўніка.Сутнасць дадзенага метаду заключаецца ў тым, што настаўнік выкладае новую тэму сам, у строгай логіцы, з элементамі разважання і доказу. Каб актывізаваць працу класа, ён выкарыстоўвае адпаведныя метадычныя прыёмы: параўнанне (звяртаецца ўвага на падабенства і адрозненне паміж моўнымі з’явамі); выкарыстанне сродкаў нагляднасці (схемы, табліцы). Паведамленне настаўніка ў пачатковай школе не можа працягвацца больш за 7-8 хвілін. Гутарка. Гэты метад заснаваны на дыялогу паміж настаўнікам і вучнем. Гутарка выкарыстоўваецца тады, калі матэрыял у пэўнай меры ўжо знаёмы вучням, а новая тэма можа быць супастаўлена з ужо вядомым. Метад гутаркі шырока практыкуецца на ўроках развіцця звязнага маўлення пры падрыхтоўцы вучняў да пераказаў і сачыненняў. Практыкаванні. Гэты метад патрабуе варыятыўнага выкарыстання атрыманых ведаў на практыцы з мэтай выпрацоўкі ўменняў і навыкаў. На ўроках бел мовы практыкаванні займаюць 80% часу, таму вельмі важна, каб яны былі мэтанакіраваннымі і выкарыстоўваліся ў пэўнай сістэме. Настаўнік у залежнасці ад падрыхтоўкі класа можа ўдакладняць метадычны апарат практыкавання і яго аб’ём. Самастойная праца. Гэты метад выкарыстоўваецца тады, калі настаўнік будзе перакананы, што вучні самі змогуць разабрацца ў тэарэтычным матэрыяле. Важным момантам з’яўляецца арганізацыя самастойнай працы. Настаўнік павінен абавязкова паставіць перад дзецьмі вучэбную задачу. Можна запісаць апорныя пытанні. Вельмі важна навучыць дзяцей удумліва чытаць умову практыкавання. Эўрыстычны (пошукавы) метад. Гэта метад навучання праз адкрыцці, рашэнне творчых задач. Граматычнае мадэліраванне. Гэты метад выкарыстоўваецца як спосаб абагульнення вывучанага матэрыялу ў выглядзе граматычных чхем і мадэлей (складанне плану, аналіз тэксту-ўзору). Наглядныя метады. Гэта выкарыстанне слыхавой нагляднасці (выразнае чытанне настаўніка), а таксама зрокавай нагляднасці (табліцы, малюнкі, схемы). Гульня. Функцыя дыдактычнай гульні – ажывіць і палегчыць дыдактычны працэс.