Тэатральнае мастацтва XVII ст.

УНовы час адраджаецца тэатральнае мастацтва.

УXVII ст. італьянскія тэатральныя трупы гастралююць па ўсёй Еўропе.

Услед за Францыяй (тэатр «Камеды Франсэз», 1680) у Італіі пабудаваны тэатр «Ла Скала», дзе ставілі камедыі Гоцы, Гальдоні.

Афіцыйны нацыянальны тэатр з'явіўся таксама ў Англіі. У Францыі і Італіі дасягнуў росквіту новы свецкі від музыкі - опера.

Мастацтва XVIII ст.

Францыя займала асаблівае месца, яна была цэнтрам духоўнага жыцця ўсёй Еўропы.

Свецкая культура эпохі Асветы спарадзіла стыль ракако.

Сінтэз ідэалаў антычнасці з ідэямі Асветы, палітычнай барацьбой прынёс з сярэдзіны XVIII ст. у еўрапейскую культуру новы стыль -

рэвалюцыйны класіцызм. У гэтым кірунку працавалі жывапісцы Давід, Хогарт, Гроз.

Мастацтва XVIII ст. Ракако

- стыль свецкай культуры эпохі Асветніцтва. Характарызуецца пышнасцю, багаццем крывалінейных паверхняў (як у ракавіны), камернасцю, плыўнасцю складаных кампазіцыйных рашэнняў.

Вылучаюць ранняе ракако або стыль «регентства» (пач. XVIII ст.), сталае ракако або «стыль Людовіка XV» (сяр. XVIII ст.).

Для стылю характэрна прыхільнасць да сельскай ідыліі, да гуллівых «галантных сцэн», да стварэння адчуванняў ўнутранай выгоды. Прадстаўнікі французскага ракако: Антуан Вато,

Франсуа Бушэ, Жан Фраганар.

Рэвалюцыйны класіцызм

Публікацыя «Гісторыі мастацтва старажытных» Вікельмана, раскопкі антычных гарадоў паўплывалі на адраджэнне класіцызму, зруху ўвагі творцаў з Рыма на Грэцыю.

Ідэалам стала вытанчаная прастата, звядзенне да мінімуму дэталяў, блізкасць да прыроды. Рэвалюцыйны класіцызм адлюстроўваў ідэі трэцяга саслоўя, быў прасякнуты маральным і грамадзянскім пафасам, уключаў элементы рамантызму.

Прадстаўнікі класіцызму ў скульптуры - Фальконе, Гудон.

Мастацтва XVIII ст.

Асноўны ўклад у італьянскае мастацтва XVIII ст. ўнесла Венецыя.

Сярод майстроў Венецыянскай рэспублікі вылучаліся жывапісцы Джавані Батыста Т'епала, Джавані Антоніа Каналета, Бернард Дэлота, Франчэска Гварды.

У канцы XVIII ст. у мастацкай культуры Еўропы склаўся блізкі да рэвалюцыйнага класіцызму стыль сентыменталізм.

Мастацтва XVIII ст.

Сентыменталізм

- стыль еўрапейскай мастацкай культуры 2- й пал. XVIII ст. Ён блізкі да рэвалюцыйнага класіцызму і наступнаму рамантызму тым, што не быў свецкім, арыстакратычным, а ідэалізаваў жыццё, пачуцці, перажыванні «маленькага чалавека».

Сентыменталізм і рэвалюцыйны класіцызм зрабілі ў еўрапейскай культуры XVIII ст. прадчуванне вялікіх узрушэнняў.

Гэта творчасць французскага мастака

Ж.Грэза і ангельскага Гейнсбара, французскага пісьменніка Ж.Ж.Русо і англійскай Стэрн.