- •1. Прадмет вывучэння гісторыі Беларусі ў кантэксце цывілізацыйнага развіцця агульнарускай і еўрапейскай гісторыі.
- •2. Фармацыйны і цывілізацыйны падыходы да вывучэння гісторыі. Перыядызацыя сусветнай гісторыі і гісторыі Беларусі.
- •3. Перыядызацыя сусветнай гісторыі і гісторыі Беларусі.
- •4. Гістарыяграфія гісторыі Беларусі.
- •5. Крыніцы вывучэння гісторыі Беларусі.
- •6. Пачатак рассялення славян на тэрыторыі Беларусі і славянізацыя балтаў. Старажытнаруская народнасць.
- •7. Фарміраванне беларускага этнасу ў XIV – XVIII стст.: эканамічныя, палітычныя і рэлігійныя фактары.
- •8. Беларускі этнас ва ўмовах складвання і развіцця рынкавых адносін у XIX – пачатку хх ст. Фарміраванне беларускай нацыі.
- •9. Паходжанне назвы "Белая Русь" (Беларусь). Саманазвы беларускага этнасу: рускія, русіны, "тутэйшыя", беларусы.
- •10.Зараджэнне і развіццё беларусазнаўства.
- •11. Беларускае нацыянальнае адраджэнне ў пачатку XX ст.
- •12. Асноўныя тэндэнцыі развіцця Еўропы ў Сярэднявеччы.
- •13. Станаўленне ранніх дзяржаўных утварэнняў на ўсходнеславянскіх землях. Кіеўская Русь.
- •14. Першыя дзяржавы-княствы на тэрыторыі Беларусі. Полацкае і Тураўскае княствы.
- •15. Феадальная раздробленасць на тэрыторыі Беларусі (XII - першая палова XIII ст.)
- •16. Утварэнне вкл.
- •17. Асноўныя тэндэнцыі развіцця сусветнай гісторыі ў Новы час.
- •18. Уключэнне беларускіх зямель у склад вкл. Роля ўсходнеславянскіх зямель у працэсе дзяржаўнага будаўніцтва вкл.
- •19. Утварэнне Рэчы Паспалітай.
- •20 Вопрос.
- •21. Эпоха Адраджэння, Рэфармацыя, Асветніцтва на беларускіх землях.
- •22. Крызіс Рэчы Паспалітай і яе падзелы. Уключэнне беларускіх зямель усклад Расійскай імперыі.
- •23.Асноўныя напрамкі палітыкі самадзяржаўя ў Беларусі (апошняя чвэрць XVIII – пачатак XIX ст.).
- •24.Беларускія землі ў перыяд Айчыннай вайны 1812 г.
- •25. Польскае паўстанне 1830-1831 гг. І яго наступствы.
- •26. Паўстанне 1863-1864 гг., яго ўплыў на палітыку ўладаў у Беларусі.
- •27. Адмена прыгоннага права. Рэформы 60-70-х гг. XIX ст. І асаблівасці іх здзяйснення на Беларусі.
- •28. Сацыяльна-эканамічнае развіццё Беларусі ва ўмовах прамысловага перавароту (1861 г. – пачатак хх ст.).
- •29. Сталыпінская аграрная рэформа.
- •30. Узнікненне агульнарасійскіх і беларускіх партый (канец XIX – пачатак XX ст.).
- •31. Рэвалюцыя 1905-1907 гг. І пачатак расійскага парламентарызму.
- •32. Першая сусветная вайна і яе наступствы для Беларусі
- •33. Беларусь у перыяд Лютаўскай рэвалюцыі 1917 г.
- •34. Устанаўленне Савецкай улады ў Беларусі. Першыя рэвалюцыйныя пераўтварэнні.
- •35. Праблемы фарміравання беларускай дзяржаўнасці ў 1917 – 1918 гг. Абвяшчэнне бнр.
- •36. Утварэнне бсср.
- •37. Беларусь у перыяд савецка-польскай вайны.
- •38. Утварэнне ссср. Узбуйненне тэрыторыі бсср у 20-я гг. Хх ст.
- •39.Усталяванне савецкай грамадска-палітычнай сістэмы ў бсср.Дэфармацыі ў грамадска-палітычным жыцці бсср.
- •40. Асаблівасці нэпа ў бсср.
- •41.Індустрыялізацыя і калектывізацыя ў бсср.
- •42.Станаўленне беларускай савецкай культуры. Палітыка беларусізацыі.
- •43.Дасягненні і супярэчнасці развіцця культуры і навукі ў 30-я гг. XX ст.
- •44. Грамадска-палітычнае становішча Заходняй Беларусі ў складзе Польскай дзяржавы (1921 – 1939 гг.).
- •45. Сацыяльна-эканамічнае жыццё Заходняй Беларусі (1921 – 1939 гг.).
- •46. Нацыянальна-культурнае жыццё Заходняй Беларусі (1921 – 1939 гг.).
- •47. Рэвалюцыйны і нацыянальна-вызваленчы рух на заходнебеларускіх землях(1921 – 1939 гг.).
- •48.Пачатак Другой сусветнай вайны. Аб’яднанне беларускага народа ў складзе бсср.
- •49.Пачатак Вялікай Айчыннай вайны.Абарончыя баі на тэрыторыі Беларусі
- •50.Устанаўленне нямецка-фашысцкага акупацыйнага рэжыму і яго мэты. Фашысцкі генацыд народа ў перыяд акупацыі Беларусі
- •51. Баявая дзейнасць беларускіх партызан і падпольшчыкаў у гады Вялікай Айчыннай вайны
- •52. Пачатак вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў. Аперацыя “Баграціён”
- •53.Вынікі Вялікай Айчыннай вайны для беларускага народа і яго ўклад у Перамогу над фашызмам.Захаванне памяці аб гераізме савецкага народа
- •54.Бсср на міжнароднай арэне ва ўмовах супрацьборства дзвюх сацыяльна-палітычных сістэм пасля Другой сусветнай вайны (1945-1991гг.)
- •55 Вопрос
- •56.Асноўныя тэндэнцыі развіцця эканомікі бссРу1946-1985
- •57.Грамадска-палітычнае жыццё ў сссРіБсср(1945-1985гг.)
- •58. Адукацыя, навука і культура бсср у 1946 – 1991 гг: дасягненні і праблемы
- •59. Палітыка перабудовы (1985 – 1991 гг.) і яе вынікі.
- •60. Абвяшчэнне Рэспублікі Беларусь. Распад ссср і ўтварэнне снд.
- •61. Станаўленне і развіццё палітычнай сістэмы Рэспублікі Беларусь.
- •62. Распрацоўка і рэалізацыя беларускай мадэлі сацыяльна-эканамічнага інавацыйнага развіцця краіны (канец хх – пачатак ххі ст).
- •63. Адукацыя, навука і культура Рэспублікі Беларусь. Узаемаадносіны дзяржавы і царквы, адраджэнне рэлігійна-канфесійнага жыцця.
- •64. Геапалітычнае становішча Рэспублікі Беларусь ва ўмовах сусветных глабалізацыйных працэсаў.
4. Гістарыяграфія гісторыі Беларусі.
Историография (от слов "история" и греч "grapho" - пишу) - буквально описание истории, отсюда историограф (то же, что и историк). Смысл этого понятия сводится к следующему:
1) История исторической науки (накопление исторических знаний, различное толкование исторических явлений, изменение методологических направлений в исторической науке и др.).
2) Совокупность исторических исследований, посвященных определенной эпохе (историография эпохи феодализма (капитализма), теме или периоду (историография истории рабочего класса Беларуси ХIХ - ХХ вв.), Или совокупность исторических работ, объединенных общими чертами: теоретическими (либерально-буржуазная, демократическая, марксистская историография и др.), национальными (белорусский, российская, украинская, польская историография).
Первыми профессиональными историками, которые заложили основы концепции белорусского истории, были профессора Вильнюсского университета И. Анацэвич, М. Бобровский, И. Данилович, Т. Нарбут, Ю. Ярошевич и др. И. Данилович - опубликовал Статут Великого княжества Литовского 1529, Белорусско-литовский летопись 1446 и другие источники по истории Беларуси. Ю. Ярошевич - фундаментальное исследование «Образ Литвы с точки зрения цивилизации с древнейших времен до конца XVIII в. (Вильнюс, 1844 - 1845). И. Анацэвич - изучение истории Великого княжества Литовского, собирание археологических источников
Братья Я. И К. Тышкевичи являются созидателями белорусского археологии, С. Доленга-Ходаковский - основателем белорусского фольклористики и языкознания, Т. Нарбут - автором 9-томной «Истории литовского народа» (Вильно, 1835 г. - тысяча восемьсот сорок один), А. Киркор - ученым и общественным деятелем, Я. Чечот - собирателем и издателям (на польском языке) народных песен.
Изучение отечественной истории. Белорусский археограф И. Григорович - собрал и на средства графа Н.П. Румянцева издал «Белорусский архив древних грамот", историческое исследование "Белорусский иерархия". Писатель-этнограф П. Шпилевский - научный произведение "Путешествие по Полесье и Белорусскому краю». 1855 - в Санкт-Петербурге Н.В. Без-Карниловичам были выданы "Исторические сведения« о примечательных местах Белоруссии ... », территорию которой он ограничивал Витебской и Могилевской губерниями, остальные белорусские земли называл Литвой.
Важной вехой в становлении и развитии национальной историографии явилась книга В. Ластовского «Краткая история Беларуси», изданная в Вильно в 1910 Белорусский историк и этнограф М. Довнар-Запольский, 1926 - фундаментальный труд "История Беларуси". Исследователь и историк белорусского языка, академик Е. Карский, 1903 - 1922 гг. - Трёхтомная работа "Белорусы", которую называют энциклопедией белорусоведения. Основательные исследования историков, этнографов и лингвистов Н. Янчука, А. Слупского, И. Носовича, М. Дмитриева, М. Федоровского, Е. Романова и др., Изданные в конце XIX - начале ХХ в.
После Октябрьской революции ученый-историк и государственный деятель Советской Белоруссии В. Игнатовский - работы по отечественной истории и монографию о восстании 1863 - 1864 гг, "Краткий очерк истории Беларуси" (1920-е годы), "История Беларуси XIX - начала XX века" . В 1920-е годы публиковались также научные труды Ф. Турука, В. Пичеты, А. Цвикевича, А. Луцкевича, М. Горецкого, З. Жилуновича и др. В начале 1930-х годов некоторые историки были репрессированы, а их работы на длительное время попали в "спецсховишчы". Демократизация советского общества, начавшаяся со второй половины 1950-х годов, способствовало дальнейшему развитию белорусского исторической науки.
В 1960 - 1980-е годы вышли в свет монографии, посвященные актуальным проблемам отечественной истории, а также коллективные работы - двухтомный "История Белорусской ССР" (1961 г.), пятитомная "История Белорусского ССР" (1972 - 1975)., Однотомную "История Белорусской ССР» (1977).
В 1994 - 1995 гг. Институт истории АН Беларуси подготовил и издал (в двух частях) "Очерки истории Беларуси. В 2006 г. вышла в свет четвертое издание "Истории Беларуси" (в двух частях).