Латинский язык / Соболевский С.И. Хрестоматия для переводов с латинского языка на русский
.pdf8k |
Jucundioiem faciet Hbertäteni servitütis recordatio |
(Cic. |
Phil. |
|
|
3, 14, 36). |
|
|
|
9. |
A. Erus nuptias |
meus hodie faciet. —B. Cujus ducit filiam? — |
||
|
A· Viclni hujus |
Euclionis senis (Pl. Aul. 2, 4, 9= 288). |
|
|
10. |
Neque salsum neque suave esse potest quicquam, |
ubi |
amor |
|
|
non admiscëtur: fei quod amärum est, id mel faciet, |
hominem |
||
|
ex tristi lepldum |
et lenem (PI. Cas. 2, 3, 6 = 222). |
|
|
11.Arbores seret dilïgens agricölä, quarum aspiciet bacam ipse nunquam (Cic. Tusc. 1, 14, 31).
12.Candida me capiet, capiet me flavä puellä (Ov. Amor. 2, 4, 39).
13.Nam jam non domus accipiet te laeta, neque uxor Optima (Lucr. 3, 907).
14.Optimum ellge: suave et facile illud faciet consuetudo (Bacon = = K. 642).
15.Faciam ita, ut vis (Pl. Trin. 1172).
16.Et dicam: jneâ sunt" ; inficiamque manum. (Ov. Amor. 1, 4, 40).
17.Peregrinatio notitiam dabit gentium, novas tibi montium formas
ostendet; cetërum neque meliorem faciet neque saniorem (Sen.
Ер. 104, 15).
18.Memoriam illius viri (=Scipionis) omnes excipient anni conséquentes (Cic. Senect. 6, 19).
19.Idem semper de nobis pronuntiare debebimus, malos esse nos,
malos fuisse, —invltus adjiciam, — et futuros esse (Sen. Ben. 1, 10, 3).
20. Hanc canem faciam tibi oleo tranquilliorem (Pl. Poen. 1236).
Futurum indicativi activi 4-го спряжения. 296.
1. Quis custodiet ipsos custodes? (Juv. 6, 347). 2» Veniet felicior aetas (Lucan. 8, 869).
3.Loqui ignorabit, qui tacëre nesciet (Auson. Sept. sap. sent. Pittac. 1).
4.Facile invenies et pejorem et pejus morätam, pater, quam illà fuit; meliorem neque tu reperies neque sol videt (Pl. Stich. 1,
2,52 = 109).
5. Contumeliam si dices, audies (Pl. Pseud. 4, 7, 77= 1173).
6.Et tibi jam cani ventent, formöse, capilli; Jam venient rugae (Ον. Α. Α. 2, 113).
7. Si mihi pergit, quae vult, dicere, —ea, quae non vult, audiet (Ter. Andr. 5, 4, 17).
8.Cum sale pants
Latrantem stomachum bene leniet (Ног. Sat. 2, 2, 17).
9.Facilius, si qui pius est, a dis, suppHcans, quam qui scelestus est, inveniet veniam sibi (PI. Rud. Prol. 26).
10.Ubicunque du!ce est, ibi et acïdum invenies (Petron. 56).
11.Invenies multos, mores qui pelle sub agni Celant luporum (B. 1552).
160
12. Dunt |
vires |
annique |
sinunt, tolerate labores: |
Jam |
veniet |
taclto |
tarda senectä pede (Ον. Rem. 669). |
Futurum indicativi passiv! 1-го спряжения и отложительных глаголов.
297.
1.Saltabimus, bibemus affätim, venabimur, ludemus, ridebimus (Erasm. I, 274).
2. |
Dabitur tibi magnum malum |
(PL Rud. |
3, 5, 14 = 793). |
|||||||
3. |
Qui |
fugiebat, |
rursus |
proeliabitur |
(Hb. |
230). |
|
|
||
4. |
Non |
semper |
feriet, |
quodcunqtie |
minabitur, |
areas (Ног. А. Р. |
||||
|
350). |
|
|
|
sperabitur, horä (Hor. |
Ep. 1, 4, |
||||
5. |
Grata superveniet, |
quae non |
||||||||
|
14). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
6. |
Si |
patriam prodëre |
conabitur |
pater, silebitne |
filius? |
(Cic. Off. |
||||
|
3, |
23, 90). |
|
|
|
|
|
|
|
|
7.Quotiens aliquid conaberis, te simul et eä, quae paras, quibusque pararis (=paraveris), ipse metire (Sen. Ira 3, 7, 2).
8.Itaque, C. Caesar, ЬеЛ1сае tuae laudes celebrabuntur non solum nostris, sed paene omnium gentium littêris atque linguis, neque ullä unquam aetas de tuis laudibus conticescet (Cic. Marcell. 3,9).
9.Multorum te oculi et aures non sentientem speculabuntur atque custodient (Cic. Catil. 1, 2, 6). ^
10.Sed гlias jocabimur (Cic. Fam. 7, 13, 2).
11.Dos dabitur virglni (PI. Trin. 612).
12.Gloria umbra virtutis est: etiam invitam comitabitur (Sen. Ep. 79, 13).
13.Audiet puer, multä cotidie probari, multä corrïgi: excitabitur laude aemulatio; turpe ducet cedëre pari (Quint. 1, 2, 22).
Futurum indicativi passivi 2-ro спряжения и отложительных глаголов.
298.
1. Si volitare plures stellae videbuntur, quo ferentur albescentes, ventos ex iis partibus nuntiabunt (Plin. N. H. 18, 80, 352).
2. Mihi inter virtütes grammatlci habebitur aliquä nescire (Quint. 1, 8, 21).
3. Vir bonus ab honesto nulla re deterrebitur, ad turpia nullâ spe invitabitur (Sen. ар. Ossude p. 33).
Futurum indicativi passivi 3-го спряжения и отложительных глаголов.
299.
1.Non omnis moriar, multäque pars met Vitabit Libitlnam (Ног. Od. 3, 30, 6),
11 Соболевский. Хрестоматия — 445 |
161 |
2. Haud ullas portabis opes Acherontis ad undas;
Nudus ad infernas, stulte, vehëre rates (Prop. 4, 4, 13 [3, 5, 13]).
3.Forsan miseros meliora sequentur (V. Aen. 12, 153).
4.Ego rempublicam populi Romäni non desëram neque alium
civem Romanum deserëre patiar (Liv. 22, 53, 11).
5.Pacem speratis, quum vincemur, quam nunc, quum vincïmus, dat nemo? (Liv. 23, 13, 4).
6. |
Quousque tandem |
abutëre, Catillnä, patientiä nostrâ? Quam |
|
diu etiam iste furor tuus nos eludet? Quem ad finem sese effre- |
|
7. |
nätä jactabit audaciä? (Cic. Cat. 1, 1, 1). |
|
Parturiunt montes; |
nascëtur ridiculus mus (Ног. A. P. 139). |
|
8.Istâ decens faciès longis vitiabitur annis, Rugaque in antlqua fronte senllis erit. Injicietque manum formae damnösä senectus,
Quae strepltum passu |
non faciente vénit. |
|
Quumque aliquis dicet: „Fuit haec formôsâ", dolebis, |
||
Et speculum mendax |
esse querere tuum |
(Ov. Tr. 3, 7, 33). |
9. Minus contemnëmur, |
si vindicaverimus |
injuriam (Sen. Ira 2, |
33, 1). |
|
|
10.Domi puer eà sola discëre potest, quae ipsi praecipientur; in schola, — etiam quae aliis (Quintil.).
11.Neque mihi ullä obsistet amnis nec mons, neque adeo mare, nec calor; nec frigus metuo neque ventum neque grandlnem; imbrem perpetiar, labôrem suffëram, solem, sitim; neque quies-
cam usquam noctu |
neque ^3ius (=die) |
(PI. Mere. 859). |
12. Fortiter et ferrum, |
saevos patiemur et |
ignés (Prop. 1, 1, 27). |
13.De me, semper populus Romanus, semper omnes gentes loquentur, nullä unquam obmutescet vetustas (Cic. Mil. 35, 98).
14.Potiemur pulcherrimâ opulentissimâque urbe, portu egregio (Liv. 26, 43, 7).
15. Porta patens esto,—nulli clauderis honesto (B. 2332).
16.Ut bos armenta, sic ego bonos viros aut eos, quicunque dicentur boni, sequar (Cic. Att. 7, 7, 7).
Futurum indicativi passivi 4-го спряжения и отложительных глаголов.
300.
1. Ego vero cupide et libenter mentiar tua causa (Cic. Rose. com. 16, 49).
2.Gerte pertïnax non его, tibique, si mihi probabis eä, quae dices, libenter assentiar (Cic. Fin. 1, 8, 28).
Imperfectum indicativi activi 1-го спряжения.
301.
1. Licentiam stulti libertatem vocabant (Tac. Dial. 40)..
2.Me benignius omnes salutant, quam salutabant prius (PI. Aul. 115).
162
3.In naufragio nonnulli, procumbentes in tabulas, adorabant mare, quidquid erat olei effundentes in undas, non aliter ei blandi-
entes, quam solemus irâto principi: „O clementissimum mare,
о ditissimum mare, о generosissimum mare, mitesce, serva!" (Erasm. 1, 196). *
4.In tota, oratiöne tua tecum ipse pugnabas.
5.Augustus post bella civilia nunquam milites suos commilitönes appellabat, sed milites (Suet. Aug. 25, 1).
6.Mercatores Romani rarissime ad Britannos commeabant.
7.Jam nox inducëre terris
|
Umbras et caelo diffandere signa parabat |
(Ног. Sat. 1, 5, 9). |
8. |
Marcus Cato Sapiens cellam penariam reipublicae nostrae, nu- |
|
|
tricem plebis Romänae Siciliam nominabat |
(Cic. Verr. 2, 2, 5). |
9. |
Mella etiam sine te, jarabat, amärä vidëri (Calpurn. Eel. 3, 12). |
|
10. Ne nunc quidem ego senex vires desidëro |
adulescentis, —non |
|
|
plus, quam adulescens tauri aut elephanti desiderabam (Cic. |
|
|
Sen. 9, 27). |
|
11.Supplicatio ex decemvirorum decreto pro valetudïne populi per triduum fuit, quia gravis pestilentiä* urbem atque agros vastabat (Liv. 38, 44, 7).
12.Turn gelldus toto manabat corpore sudor (V. Aen. 3, 175).
13.Nemo turn virtütem non honorabat (Cic. Phil. 9, 2, 4).
14.Hannibälis virtütes ingentia vitia aequabant: inhumänä crude-
lïtas, perfidiä plus quam Punicä, nihil veri, nihil saneti (Liv.
21, 4, 9). |
|
15. Fama nuntiabat, te esse in Syria (Cic. Farn. 12, 4, 2). |
|
16. Socrätes existimabat, deos immortäles hominum piorum |
eultu |
et muneribus magnopëre delectari (Lambinus ad Ног. С |
3,23, |
18). |
|
17.Doctrinä Graeciä nos et omni litterarum génère superabat (Cic. Tusc. 1, 1, 3).
18.Cethègus maximum bonum in celeritäte putabat (Sail. Cat. 43, 4).
19.Polycrätem Samium îellcem appellabant (Cic. Fin. 5, 30, 92).
Imperfectum indicativi activi 2-го спряжения.
302.
1. Nox eratу et caelo fulgebat lunä serëno Inter minora sidéra (Ног. Epod. 15, 1).
2.Meum mihi placebat, ïlli suum (Cic. Att. 14, 20, 3).
3.Lacté ali oportebat eos, qui solldi cibi nondum capâces erant (Mur. Or. l = v . 2, p. 9).
4.Isocràtes, orator Atheniensis, qui aäulescentes eloquentiam doce bat, ipse nunquam orationem habuit.
5.Pueri Lacedaemoniorum usque ad septimum annum sub cura manebant matrum.
6. Vetëres |
oratores |
iis artibus |
adulescentium |
peetöra implebant, |
in quibus de bono et malo, |
de honesto et |
turpi, de justo et |
||
injusto |
disputatur |
(Tac. Dial. 31, 5). |
|
|
* |
163 |
7.Consules Romani non longius Imperium, quam annuum, habebant (Eutr. 1, 9).
8. |
Phocion |
propter aetätem pedibus jam non valebat (Nep. 19, 4, 1). |
9. |
Ignötis errare locis, ignötä videre |
|
|
Flumina |
gaudebat, studio minuente laborem (Ον. Μ. 4, 294). |
10.Amicos esse hires temporis, monere solebant (Bacon, De augmentis scientiarum 8, l = H b . 10).
11. Magnam habebas omnibus dis gratiam (PI.Asin. 1, 2, 17= 143).
12.Sol ingenti ardöre torrebat minime patientia aestus Gallorum corpora (Liv. 35, 5, 7).
13. Sedebamus |
in puppi et clavum tenebamus; nunc autem vix est |
in sentina |
locus (Cic. Fam. 9, 15, 3). |
14.Sub terra censebant rellquam vitam agi mortuorum (Cic. Tusc. 1, 16, 36).
15.Oppianicus arcessit subïto sine causa puerum Teano, quod facere antea non solebat (Cic. Client. 9, 27).
16.Zeuxis erat pictor, quern flebat dura Phrygum gens (Chrestom. Pliniana, ed. Gesner, p. 974) (В этом стихе все буквы алфавита).
17.Verres corönam habebat unam in capite, alteram in collo (Cic. Verr. 5, 10, 27).
18.Longus in angustum qua clauditur Hellespontus, Ilion ardebat (Ov. Met. 13, 407).
19.Lunäque fulgebat, nee facis usus erat (Ov. F. 2, 500).
Imperfectum indicative activi 3-го спряжения.
303.
1. Solebant Graeci saxea monumenta exstruere in loco victoriae, quod Romani non faciebant (Casaubonus ad Aristoph. Equit. 525 in editione Invernizii, v. IV, p. 141).
2. Xerxes fiduciä jyirium, veluti naturae ipsius domïnus, et montes
in planum deducebat, et convexä vallium aequabat, et quaedam mari ι pontibus sternebat (Justin. 2, 10, 25).
3.Solebant et aväri, et qui invasiönem hostilem metuebant, aurum suum in terra defodêre (Wetsten. p. 406 В).
4.Pistöres Romae non fuere ad Persïcum usque bellum. Ipsi panem faciebant Quirltes, mulierumque id opus maxime erat, sicut etiam nunc in plurimis gentium (Plin. N. H. 18, 11 (28), 107).
5.А. О te ipsum quaerebam! —В.Et ego te (Ter. Andr. 3, 3,1 =533).
6.Alesiä erat oppidum in colle summo, cujus radices duo duäbus ex partibus îlumina subluebant. Ante id oppidum planities circlter milia passuum tria in longitudlnem patebat; rellquis ex
omnibus partibus colles oppidum cingebant (Caes. B. G. 7, 69).
7.Britanni olim frumenta non serebant, sed lacté et carne vivebant (Caes. B. G. 5, 14, 2).
8. Ex Nestöris lingua melle dulcior fluebat oratio (Cic. Senect. 10, 31)
9.Agesilaus, тех Lacedaemoniorum, cum libëris suis, quos rnagnopêre diligebat, interdum ludebat.
10. Blando clamore nepotes
Tendebant ad avos brachia parva suos (Ov. F. 3, 221).
11.Cato esse, quam videri, bonus malebat (Sail. Cat. 54).
12.Olim moderatius fratres inter se maxima regna dividebant, quam nunc exigua patrimonia partiuntur (Just. 2, 10, 11).
13.Jamque quiscebant voces hominumque canumque; Lunäque nocturnos altä regebat equos (Ov. Tr. 1, 3, 27).
14.Augustus somnia neque sua neque aliéna de se neglegebat... Ex nocturno visu etiam stipem quotannis die certo emendicabat a populo, cavam manum asses porrigentibus praebens (Sueton. Aug.91).
15.Nodes vigilabat ad ipsum
|
Mane; |
diem |
totutn |
stertebat |
(Hor. Sat. 1, 3, 18). |
|
||||
16. |
Lucernae tenue |
et extremum |
lumen |
spargebant |
(Petron. 22). |
|||||
17. |
De Hasdrubälis |
adventu in Italiam |
curä in dies |
crescebat (Liv. |
||||||
|
27, 36, 1). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
18. |
Eumënes vincebat |
omnes curä, vigilantia, |
patientia, |
calliditate |
||||||
|
et celeritate |
ingenii (Nep. 18, 1, 3). |
|
|
|
|||||
19. |
Commius cum suis |
equitibus |
latrociniis se suosque alebat (Caes. |
|||||||
|
B. G. 8, 47,2). |
|
|
|
|
|
|
|
||
20. Rex semper |
maximas mihi agebat |
gratias |
(Ter. Eun. |
397). |
||||||
21. |
Tune |
dentés |
mihi |
cadebant |
primulum (PI. Men. 1116). |
|
||||
22.Viri magni, nostri majores, non sine causa praeponebant rustlcos Romanos urbänis (Varr. R. R. 2, 1, 1).
23. |
Jam frumenta maturescëre |
incipiebant |
(Caes. |
В. С 3, 49, 1). |
||
24. |
Fulgentes |
gladios hostium |
videbant Decii, quum in aciem |
eorum |
||
|
irruebant. |
His levabat omnem vulnërum |
metum |
nobilltas |
mortis |
|
|
et gloria |
(Cic. Tusc. 2, 24,59). |
|
|
|
|
Imperfectum indicativi activi 4-го спряжения, 304.
1. Rustlctis ad ludos popiilus veniebat in urbem (Ov. F. 3, 783). 2. Aegyptii mortuos condiebant eosque domi servabant (Cic. Tusc.
1, 45. 108).
3. Multi Romanorum imperatores invitam etfortünas civium saeviebant.
4. Alexander, Macedönum rex, quo plures Asiae gentes domabat, eo magis superbiebat.
5rCarthaginienses captlvos ferreis catënis vinciebant magnäque severitate custodiebant.
6. Sponte sua numéros carmen veniebat ad aptos,
Et, quod tentabam dicere, versus erat (Ov. Tr. 4, 10, 25).
7. Q. Scaevölä, senex debïlis, primus veniebat in curiam (Cic. Phil, 8, 10, 31).
8. Jurgantium ira perveniebat etiam ad manüs (Curt. 9, 9, W),
Imperfectum indicativi passiv! 1-го спряжения и отложительных глаголов.
305.
1. Ut Romae consules, sic Carthagïne 'quotannis щпмх bini reges creabantur (Nep, 23, 7, 4)e
165
2. Pueri Romani non in cella nutrïcis, sed in gremio ac sinu matris educabantur, cujus praecipuä laus erat tueri domum et inservire libëris (Tac. Dial. 28, 14).
3.Augustus, quum a negotiis vacabat, modo piscabatur hamo, modo nucibus ludebat cum pueris; aleâ etiam multum delectabatur (Suet. Aug. 83).
4.Consilium reipublicae Romanae penes senes erat, qui ex auctoritate patres, ob aetätem senatöres vocabantur.
5.Apud Romanos delecti, quibus corpus annis infirmum, ingenium
|
sapientiâ |
valïdum erat,- reipublicae consultabant; hi vel aetâte, |
|
|
vel curae |
similitudïne patres |
appellabantur (Sail. Cat. 6). |
6. |
Ei voce magnâ gratulabantur |
(Sail. Hist. 1, 56). |
|
7. |
Ego Clodium arbitrabar perniciosum civem (Cic. Phil. 8, 5. 16). |
||
8.Sophistae appellabantur ii, qui ostentàtionis aut quaestüs causa philosophabantur (Cic. Acad. 2, 23, 72).
9.Qui diligebant hune, illi favebant; qui admirabantur hune, illum probabant (Cic. Rose. Com. 10, 29).
10.Alcêdines sive halcyönes, ex veterum opinione, erant aves marlnae, quae circa brumae tempus in ipso mari nidulabantur et pullos faciebant, unde dies illi quattuordëcim ab septimo ante brumam ad septimum post brumam „alcyonëi dies" sunt vocati (Weise ad PL Cas. 26= p. 230).
11.Innumerabilibus Constantinopolitani
Conturbabantur sollicitudinibus (K. 1098) (двустишие из очень
длинных слов).
12.Malä, unde minime exspectabantur, erumpunt (Sen. Ep. 91,7).
13.Legatiönes omnes per Diönem administraljantur (Nep. 10, 1,4).
14.Turbo tarn apud Graecorum, quam Romanorum pueros usitatus fuit, ut hodieque est, et flagellis agitabatur. Trochus autem rota fuit, quern virgä movebant et regebant pueri, ut hodie quoque (O. Jahn ad Persii Sat. 3, 51 = p. 153).
15.Proelium erat anceps; summa vi et duces hortabantur, et milites pugnabant (Liv. 23, 45, 1).
Imperfectum indicativ! passivi 2-го спряжения и глаголов отложительных.
306.
1.Caesar beneficiis ас munificentiâ magnus habebatur, integritâte vitae —Cato (Sail. Cat. 54, 2).
2.Est unum perfugium doctrinä ас littërae, quae secundis rebus delectationem modo habere videbantur, nunc vero etiam salutem (Cic. Fam. 6, 12, 5).
3.Cicero et erat et habebatur maximus orator.
4.Mihi omnis pax cum civibus bello civîli utilior videbatur (Cic. Phil. 2, 15, 37).
5.Augebatur ejus molestiä cotidianis querimoniis et assiduo fletu sororis (Cic, Cluent. 6, 16).
166
Imperfectum indicativî |
passiv! 3-го спряжения и глаголов |
|||
|
|
отложительных. |
|
|
|
|
|
307. |
|
1. Nullä |
res major |
sine Themistöcle gerebatur; |
celeriter, quae opus |
|
era-nt, |
reperiebat, facile |
eädem oratione explicabat (Nep. 2, 1, 3). |
||
2. Apud |
Romanos |
juvènis |
ille, qui ad negotia |
forensia parabatur, |
a pâtre ad eum oratorem deducebatur, qui princlpem in civitâte locum obtinebat (Tac. Dial. 34).
3.Scythae lacté et melle plerumque vescebantur.
4.Justo et moderato regebantur socii Romani imperio nee abnue-
bant, quod unum vinculum |
fidei est, melioribus parère (Liv. |
|
22, 13, |
11). |
|
5. Pecöra |
atque jumenta siti |
consumebantur (Caes.. B. G. 8, 41). |
6.Romae ansëres publiée in Capitolio alebantur (Forcellini in v. Anser).
7.Adulescentium animi, molles aetâte et fluxi, dolis haud difficulter capiebantur (Sail. Cat. 14,5).
8. Qu. Maxïmi sermöne turn cupïde fruebar (Cic. Senect. 4, 12).
9.Apud Romanos in principio conviviorum ovä, in fine mälä apponebantur (Doering ad Ног. Sat. 1, 3,7).
10.Apud Euripïdem in Hercule Furenti chorus, qui e senibus constat, juventütem quidem célébrât ас praedïcat, malam vero, ut vetéres loquebantur, aetâtem miris modis exagïtat eique multä malä precatur. Et apud Plautum non raro ita senes de aetâte sua, ut de gravi aliquo ac ponderöso onëre, loquuntur (Muretus, Var. lect. 28 = v. 2, p. 155 Teubn.).
Imperfectum indicativî passiv! 4-го спряжения и глаголов отложительных.
308.
1.Caedebatur virgis in medio foro Messänae civis Romanus, qufim interea nullus gemltus, nullä vox aliä illius misêri inter dolörem crepïtumque plagarum audiebatur, nisi haec: „civis Romanus sum* (Cic. Verr. 5, 62, 162).
|
Perfectum |
indicative |
activi 1-го спряжения. |
|
|
309. |
|
1. |
Gallus gallinaceus |
cantavit |
(Petron. 74). |
2. |
Qui ipse non amavit, aegre |
amantis ingenium inspïcit (PI. Mil. |
|
|
3, 1, 44= 638). |
|
|
3.Cum äiis quis unquam vel pie pugnavit, vel féliciter? (Acolastus, 720).
4.Jovem propter bénéficia populus Romanus optimum, propter vim
maximum nominavit (Cic. Dom. 57, 144).
5.Quam multä paramus, quia alii paraverunt, quia apud plerosque sunt! (Sen. Ep. 123, 6).
167
6.Verba, simul atqtiê evolaverunt, non revölant (Erasm. 1, 157).
7.Felicitätis humänae fragilitätem poëtae omnium temporum et populorum cum florum splendöre parum durante comparaverunt (Sauppe ad Dem. 01. 2, 10).
8.Isti praepostëro officia permiscent, qui contra praecepta Theo-
phrasti,—quum amaverunt, judlcant, et non amant, quum judicaverunt (Sen. Ер. З, 2).
9. Avus tuus amavit unïce patriam et cives suos (Cic. Catil. 3, 5, 10).
10.Drusus Oceänum septentrionalem primus Romanorum ducum navigavit (Suet. Claud. 1).
11.Turpissimam ajebat Fabius imperatori excusatiönem esse „Non putavi"; ego turpissimam homini puto. Omnia puta, exspecta (Sen. Ira 2, 31, 4).
12.Urbem, quarrt dicunt Romam, Meliboee, putavi Stultus ego huic nostrae simllem (V. Ed. 1, 20).
13.Is mihi nuntiavit, te plane febri сагёге et belle habëre (Cic. Fam. 16, 15, 1).
14.Circüli peripheriam aequare diamëtros très et fere septimam
unlus partem, jam pridem Archimedes demonstravit (Annotatio in Lemairii editione ad Plin. N. H. 2, 21, 3= p. 290).
15.Furens alius se passerem existimavit, alius gallum gallinaceum, alius fictile, alius latërem, alius deum, alius oratorem, alius tragoedum vel comoedum (Caelius Aurelian. De mania 5).
16.С. Duillius consul adversus classem Poenorum prospère pugnavit (Periocha Livii 1. XVII).
17.Eo die casu apud Pompëjum cenavi (Cic. Fam. 1, 2, 3).
18.Aquae ingentes eo anno fuerunt, et Tibëris loca plana Urbis inundavit (Liv. 35, 9, 2).
19.Tabernae omnes cum magni pretii mercibus conflagraverunt (Liv. 35, 40, 8).
20.Quot capita, tot sententiae, et suam quisque opiniönem putat esse optimam, et, quam paulo ante probavit, post ipse répudiât {Apparatus, criticus et exeget. ad Dem. Schaeferi, p. 76).
21.Continuas has très noctes pervigilavi (PL Amph. 1, 1, 158= 314).
22.Semper amavi M. Brutum propter ejus summum ingenium, sua-
vissimos mores, singulärem |
probitatem |
atque constantiam |
(Cic. |
Fam. 9, 14, 5). |
|
|
|
23. Amavi equldem hercle ego |
olim in |
adulescentia (PI. |
Mere. |
264). |
|
|
|
24.Peragravi durissimä quidem hiëme valles Agrigentinorum atque colles (Cic. Scaur. 11, 25).
25.Donavi tibi multä, quae rogasti; Donavi tibi plura, quam rogasti;
Non cessas tarnen usque me rogare (Mart. 12, 79).
26.Postremus apud Assyrios regnavit Sardanapallus (Just 1, 3, 1).
27.Victorum cupiditates nullä unquam civllis victoria satiavit (Tac. Hist. 4, 38).
28. Quid vero? Hominum ratio non in caelum penetravit? (Cic. N. D. 2, 61, 153).
168
29.Ab terra ad lunam Pythagoras putavit esse stadiorum circlter centum viginti sex milia (Censorin. 13, 3).
30.Quin vocasti hominem ad cenam? (Pl. Stich. 576).
31.Erras, Clodi: non te judices urbi, sed carcëri reservarunt (Cic. Att. 1, 16, 9).
32.Graeci homines deorum honores tribuunt iis viris, qui tyrannos necaverunt (Cic. Mil. 29, 80).
33.Hippocrates medlcus in magna pestilentia non unum agrum, sed
multä oppïda scientiä servavit (Var. R.R. 1, 5 = p. |
133, 10). |
34. Astrolögi motü^ errantium stellarum notaverunt |
(Cic. Div. 2, |
71, 146). |
|
35. Caesar cum acerrimis nationibus et maximis Germanorum et Helvetiorum —proeliis felicissime decertavit (Cic. Prov. cons.
~* 13, 33).
36.Imitare me, quern tu semper laudasti (Cic. Phil. 11, 10, 23).
37.Patrum nostrorum memoriä per legätum Cineam Pyrrhus non virorum modo, sed etiam muliërum animos donis tentavit (Liv. 34, 4, 6).
38. Quinctius inimlcum obsecravit per fratris sui |
mortui cinëreirt, |
per nomen propinquitätis, per ipsius conjugem |
et libéros (Cic. |
Quinct. 31, 97). |
|
Perfectum indlcativi activi 2-го спряжения.
310.
1.Minus habeo, quam speravi, sed fortasse plus speravi, quam de- bui (Sen. Ira 3, 30, 3).
2.Impensä monumenti supervacuä est: memoriä nostri durabit, si vitä meruimus (Plin. Ep. 9, 19, 6).
3.Dion multa ab natura habuit bona, in eis magnam corporis dig-
nitatem, quae non minimum commendat (Nep. 10, 1, 2).
4. |
Id demum est homini turpe, quod meruit pati (Phaedr. 3, 11,7). |
|||||
5. |
Ut nihil pertinuit ad nos ante ortum, sic nihil post mortem per- |
|||||
|
tinebit (Cic. Tusc. 1, 38, 91). |
|
||||
6. |
Credo ego, misëram |
fuisse Penelöpem, quae tarn diu viduä viro |
||||
|
suo caruit (Pl. Stich. 1). |
|
|
|||
7. |
Urbem Romam a principe reges habuere (Tac. Ann. 1, 1, 1). |
|||||
8. |
Erant in quadam civitäte rex et reglnä. Hi très filias forma |
|||||
|
conspicuas habuere |
(Apul. Metam. 4, c. 28 = p. 89 Vliet). |
||||
9. |
Senes gaudent eä memorare, quae multorum fugiunt memoriam, |
|||||
10. |
admiratöres temporum, in |
quibus |
ipsi floruerunt (Erasm. 2, 78). |
|||
Urbs antlquä fuit, |
Tyrii |
tenuere |
colöni, |
|||
11. |
Carthago (V. Aen. 1, 12). |
|
||||
Non est jocus |
esse |
malignum. |
|
|||
|
Nunquam sunt |
grati, qui nocuere, sales (Sen. Epigr. 5, 17). |
||||
12. Non omnibus aetatibus |
eadem conveniunt; neque, quidquid vir- |
|||||
|
glnem decuit, matrönam |
decet (Mur. Or. 8 = ν. 2, p. 65). |
||||
13.Jam color unus inest rebus, tenëbrisque teguntur Omnia, jam vigiles conticuere canes (Ov. F. 4, 489).
169