Добавил:
Опубликованный материал нарушает ваши авторские права? Сообщите нам.
Вуз: Предмет: Файл:

Латинский язык / Соболевский С.И. Хрестоматия для переводов с латинского языка на русский

.pdf
Скачиваний:
2
Добавлен:
11.03.2024
Размер:
10.92 Mб
Скачать

100.

1.Sicut in vita nunquam errare fellcis est, ita errörem quam primum emendare —sapientis (Calp. Flacc. Decl. 18= p. 556 Lemaire).

2.Si egregium est hostem abjicëre, non minus tarnen laudabïle

 

infellcis scire

miserëri (Val. Max. 5, 1, 8).

3.

In tranquillo

tempestâtem adversam optare dementis est (Cic

 

Off.

1, 24, 83).

4.

Inter

hostes

discordiarum serëre causas —sapientis est ducis.

(Veget. 3, 10).

101.

1.Non minus princlpi turpia sunt multa supplicia, quam medico multa funëra (Sen. Clem. I, 24, 1).

2.Sapienti sat! (PI. Pers. 4, 7, 19= 729).

3.О vitä misëro longä, felîci brevis (Syr. 476).

4.

Credëre falläci

gravis est dementia famae (B. 603).

5.

Non

facit ebriëtas vitia, sed protrahit: crescit insolenti super-

 

biä,

crudelltas

saevo, malignïtas livldo (Sen. Ep. 83, 20).

6.Juvëni stimulus ad virtutem sunt littërae, Senique sunt solacium,

Misëro vero atque paupëri sunt refugium,

Adduntque honorem divlti (Parnasse latin moderne, par Brunei, p. 70).

7.Desïdi semper feriae (B. 745).

8. Ut impröbo et stulto et inerti

nemlni bene esse potest, sic

bonus

vir et sapiens et fortis

miser esse nemo potest (Cic-

Parad.

2, 19).

 

9.Omnis locus sapienti viro patriä est (Sen. Ad Helv. 9, 7).

10.Judlces saepe propter invidiam adlmunt divïti, aut propter misericordiam addunt paupêri (Ter. Ph. 2, 1, 46).

102.

1.Supplïcem hominem opprimëre virtus non est, sed crudelïtas (Syr. 679).

2.Non ergo felicem faciunt divitiae (Varr. Sent. 129).

3. Ajunt, princlpem esse supra legem (Erasm. 1, 311).

4.Nee secundä sapientem evëhunt, neç adversä demittunt (Sen* Ad Helv. 5, 1).

5.

Divitiae

apud sapientem virum in servitute sunt, apud stul-

 

tum —in

imperio (Sen. Vita beata 26, 1).

6.

Cadit in

sapientem anïmi dolor (Cic. Lael. 13, 48).

7.

Mors et fugäcem persequltur virum (Ног. С. З, 2, 14).

8.In periculis juventütem impïgram esse convënit et audâcem (Amm. Marc. 16, 12, 10).

9.Mortals recentem aliorum felicitâtem acribus ocülis introspiciunt (Tac. Hist. 2, 20).

50

10.Contra impudentem stultä est nimiä ingenultas (Syr. 119).

11.Philosöphi soient amörem vetërem amöre novo, quasi clavum clavo, expellëre (Hieron. Ep. 125, 14= 0. 106).

12.Mendäcem memörem esse oportet (Quint. 4, 2, 91).

103.

1. Corrige praeterltum, praesens

rege, cerne futur um (Bell. 16).

2. Parvus ignis incendium ingens

exsuscltat (Liv. 21, 3, 6).

104.

1.Bellum in Sicilia jam altêrum annum ingenti dimicatiöne gerltur (Liv. 25, 6, 20).

2.

Tempore fellci

multi numerantur

amlci (B. 3305).

3. Par pari respondet (PI. True. 939).

4.

Pari

periculo,

sed famä impäri

boni atque ignävi erant (Sail.

 

Jug.

57, 6).

 

 

5.Elephanti ne pari quidem numéro Indïcïs Afrïci resistunt, sive quia magnitudine, sive roböre animorum vincuntur (Liv. 37,39, 13).

105.

1. Curae lèves loquuntur, ingénies stupent (Sen. Phaedra, 607).

2.Eheu, fugaces, Postume, Postume, Labuntur anni (Ног. С. 2, 14, 1).

3.

Mendäces memöres

esse debent (Hieron. = 0. 219).

4.

Canis nonne simïlis

lupo? At mores in

utroque

dispäres (Cic»

 

N. D. 1, 35, 97).

 

 

 

 

 

5.

Humlles laborant, ubi potentes dessldent (Phaedr. 1, 30, 1).

6.

Mendlco ne parentes quidem amlci sunt (Riley 226).

7.

Habent

sua

verba

misëri,

sua

verba

fellces

(Plin. Paneg.

8.

72, 7).

 

moneo, mors omnibus instat (Anth. 1368 M.).

Vivlte fellces,

9.

Nautae per omne audaces mare currunt (Ног. Sat. 1, 1, 30).

10. Graeci fallâces

sunt

permulti

et levés (Cic. Qu. fratr. 1, 1, 5, 16).

11.

Omnes

uxôres

divïtes servitutem

exïgunt (Sen. Contr. 6, 5 =

p. 115, 1).

12.Nostro quidem more cum parentibus pubères filii, cum soeëris genëri non lavantur (Cic. Off. 1, 35, 129).

13.Aequat omnes cinis: impäres nascïmur, pares morïmur (Sen. Ep. 91, 16).

14.

Permulti locuplètes

homines, magni et gnavi aratores agros

 

latos ac fertiles

desërunt (Cic. Verr. 3; 51, 120).

15.

Omnia peceâta

sunt

paria (Zeno ap. Cic. Mur. 29, 61).

106.

1.Unum est levamentum malorum ingentium: pati et necessitatibus suis obsëqui (Sen. Ira 3, 16, 1).

*

51

2.Neque animo aequo paupëres alienam opulentium intuentur fortunam (Nep. 12, 3, 3).

3. Cervi—luporum praedä rapacium (Ног. С 4, 4, 50).

4. Ut mors, sic somnus miseros felicibus aequat (Bell. 172).

107.

1.Omnes sapientes suum officium, aequum est, colère et facêre (PL Stich. 39).

2.

Fors juvat audaces, prisci

sententià vatis

(Claudian.

42, 9).

3.

Amicitiä pares semper aut

accïpit aut facit

(Minuc.

Hel. Оси

 

4, 6).

 

 

 

4.Dégénères anlmos timor arguit (V. Aen. 4, 13).

5.Novos amlcos dam paras, vetëres cole (Riley 290).

6.Videmus cottidie, audaces et facinorösos fortes existimari; ava-

ros autem

et prodlgos liberalitâtis nomen obtinêre (Osoriu*,

De gloria,

1, 7).

7.Non lupos cervi metuunt rapäces (Sen. Oed. 149).

8.Ingénies anlmos angusto in corpore versant (V. Ge. 4, 83).

9.Dispares mores disparia studia sequuntur (Cic. Lael. 20, 74).

10.Stolci censent, sapientes sapientibus etiam ignötis esse amîcos (Cic. N. D. 1, 44, 121).

11.„Nec loquaces", inquit Varro, „convîvas nee mutos legere oportet, quia eloquentiä in foro et apud subsellia, silentium vero in cubiculo esse débet" (Gell. 13, 11, 3).

12.Quaerit aquas in aquis et poma fugacia captât Tantalus (Ον. Am. 2, 2, 43).

Причастия третьего склонения одного окончания.

108.

1.Amans quod suspicatur, vigïlans somniat (Syr. 16).

2.Jüdex damnatur, quum nocens absolvltur (Syr. 288).

3. Malus miles est, qui imperatôrem gemens sequltur (Sen. Ер* 107, 9).

4.Nihil contemnit esuriens (Sen. Ep. 119, 4).

5.Ille homo tuam hereditätem inhiat, quasi esuriens lupus (PI· Stich. 605).

6.

AHud stans, aliud sedens de patria sentis

(Ps. Sail, in Cic. 4, 7).

7.

Militât omnis amans et habet sua castra

Cupîdo (Ov. Am. ],

 

9, 1).

 

 

109.

 

1.

Temeritas est florentis aetatis, prudentiä

senescentis (Cic. Sen.

 

6t20).

 

2.Amantis jusjurandum poenam non habet (Syr. 37).

3.Assiduä eminentis fortunae est comes invidià (Veil. 1, 9, 6).

4.Mores dicentis persuadent, non oratio (B. 1887).

5.Jacet corpus dormientis, ut mortui (Cic. Div. 1, 30, 63),

52

no.

1. Nulli, ad aliéna respicienti, suâ placent (Sen. Ira 3, 31, 1>.

2.

Anïmo cupienti nihil satis

festinatur (Sail. Jug. 64, 6).

3.

Omnis nimium longä properanti morä est (Sen. Ag. 421).

4.

Nihil difficile amanti puto

(Cic. Orat. 10, 33).

5.

Dicity sed millier cupido quod dicit amanti,

 

In vento et raplda scribëre oporte aqua (Catull. 70, 3).

6.Homines magis defendenti, quam accusanti favent (Sen. Controv. 7, 5, 7= p. 337, 28).

7.Praecepta dare scienti supervacuum, nescienti parum (Sen, Ep. 94, 11).

8.Levis est labor omnis amanti (B. 1654).

9. Mendaci homini, ne verum quidem dicenti, credere solemus (Cic. Div. 2, 71, 146).

111.

1. Onërat discentem turbä librorum,

non instruit (Sen. Tranq. 9, 4),

2. Audentem forsque Venusque juvat

(Ov. A. A. 1, 608).

3.Nécessitas egentem mendäcem facit (Syr. 444).

4.Fallere credentem non est operösä puellam Gloria (Ov. Her. 2, 63).

δ.Sagittä in lapldem nunquam figïtur; interdum resiliens percötit dirigentem (Hieron. Ep. 52, 14= 0.305).

6. Quid est enim aliud senem videre trementem, incurvum, canum, imbecillum, infirmum, quam cernëre morientem vivum ant viventem mortuum? ([Cic] Cons.).

7.Crescentem sequltar cura pecuniam (Ног. С. З, 16, 17),

8.Discentem, comitantur opes, comitantur honores,

At contra nemo alloquio dignatur inertem (В. 801).

112.

1.Canetti timëmus amantes (Ov, Met. 7, 719).

2.Pacts Amor deus est; pacem veneramur amantes (Prop. 3, 5, 1).

3.Amantes —amentes.

4.Vino debêmus homines, quod soli animalium non sitientes bibïmus (PI. N. H. 23, 23, 42).

5.Bestiarum terrênae sunt aliae, partim aquatiles, aliae quasi ancipltes, in utrâque sede viventes (Cic. N. D. 1, 37, 103).

6.Beati possidentes (K. 209).

7.Omnes aliud agentes, aliud simulantes —perfidi, impröbi, malitiösi sunt (Cic. Off. 3, 14, 60).

113.

1.Omnia humäna brevia et cadüca sunt et infiniti temporis nullam partem occupantia (Sen. Ad Marc. 21, 1).

2.Omnia sunt hominum tenui pendentia filo (Ov. Pont. 4, 3, 35).

53

3.

Nunquam eminentia invidia carent (Veil. 2, 40, 6).

4.

Ex praeterltis praesentia aestimantur (Quint. 5, 10, 28).

5.

Contrariorum contraria sunt consequentia (Cic. Tusc. 5, 17, 50).

 

114.

1.Auditorum benevolentia crescit dicentium facultas (Prisc.=H. 96).

2.Finis justi imperil utiHtas obedientium aestimatur (=existimatur) et salus (Amm. Marc. 30, 8, 14).

3.

Amantium irae amöris integratio

est (Ter. Andr. 3, 3, 23=555).

4.

Mala facinöra conscientiä flagellantur: proprium est nocentiura

 

trepidare (Sen. Ep. 97, 15).

 

5.

Irascentium flagrant oculi, multus ore toto rubor, labia quatiuntur,

 

dentés comprimuntur (Sen. Ira 1,

1, 4).

6.Multitudp errantium non patrocinatur errori (B. 1932).

7.Pudörem tollit multitodo peccantium (Sen. Ben. 3, 16. 1).

8.Omnium animantium formam vincit hominum figura (Cic. N. D. 1, 18, 48).

115.

1.Magnä pars hominum non peccätis irascltur, sed peccantibus (Sen. Ira 2, 28, 8).

2.Sed absentes tarnen prosunt praesentibus (PI. Cas. 20).

 

 

 

 

116.

1. Audentes fortuna

juvat

(V. Aen. 10, 284).

2.

Gloria

fugientes

magis

sequïtur (Sen. Ben. 5, 1, 4).

3.

Servat

mitltos fortunä

nocentes (Luc. Phars. 3, 448).

4.

Timeo Danaos et dona ferentes (V. Aen. 2, 49).

117.

1. Praesentia invidiâ, praeterïtà veneratione prosequ!mur(Vell. 2,92).

2. „Troja, vale, raplmur", clamant dantque oscilla terrae Troades et patriae fumantia tecta relinquunt (Ov. Met. 13, 420).

118.

1.Praesentibus expie

Deliciis animum: post mortem nullà voluptas (Anth. 911).

2.Candida de nigris et de candentibus aträ facere (Ov. Met. 11, 314).

3.Necesse est cum insanientibus furëre (Petron. 3).

Исключения: прилагательные третьего склонения одного окончания, имеющие в твор. п. ед. ч. окончание (§ 92—95).

 

 

119.

1. Qui pro

innocente dicit9

satis est elöquens (Syr. 548).

H. Mobile

mutatur semper cum principe viilgus (Claud. 8, 302).

54

3.

Angustä et lubrlcä oratio sub principe, qui

libertatem metuit

4.

(Tac. Ann. 2, 87, 6).

 

vetëre proverbio,,

Fortes non modo

fortunä adjüvat, ut est in

 

sed multo magis

etiam ratio (Cic. Tusc. 2, 4, 11).

5.

Nunquam est fidelis cum potente

sociëtas (Phaedr. 1, 5, 1).

6.

Numéro deus impäre gaudet (V.

Ecl. 8, 75).

 

Исключения: прилагательные третьего склонения одного окончания, имеющие в им. п. множ. ч. окончание

(§ 92—95).

120.

1. Vetëra extollïmus, recentium incuriösi (Tac. Ann. 2, 88).

2. Vitio malignitätis humänae, vetëra semper in laude, praesentia in fastidio sunt (Tac. Dial. 18, 16).

Исключения: прилагательные и причастия третьего склонения: одного окончания, имеющие в род. п. мн. ч. окончание -um

(§ 92-95).

121.

1.Ut cupiditatibus princlpum et vitiis infici solet totä civltas, sic emendari et corrigi continentiä (Cic. Leg. 3, 13, 30).

2.Princïpum munus est resistëre et levitâti multitudinis et perditorum temeritâti (Cic. Mil. 8, 22).

3.Pallldà mors aequo puisât pede paupërum tabernas

Regumque

turres (Ног. С

1, 4, 13).

4. Bacchus et argentum mutant mores sapientum (B. 310).

5. Jupplter ex

alto perjuria

ridet amantum (Ov. A. A. 1, 633).

6.О caeca nocentum

Consi/ia, о semper timldum scelusl (Stat. Theb. 2, 489).

ЧЕТВЕРТОЕ СКЛОНЕНИЕ (§ 96-102). Существительные на -us.

122.

1. Est ingens aestus (Erasm. 1, 44).

2.In formica non modo sensus, sed etiam mens, ratio, memoriâ est (Cic. N. D. 3, 9, 21).

3.Quod affectus decernit, temporarium est; quod autem dictât

ratio, perpetuo solet placêre (Erasm. 1, 158).

4.Status homïnum naturâlis.

5.Virglnis aspectus pénétrât sine vulnëre pectus (Medulla face- tiarum 329).

6.

Senectus est occâsus vitae (Cic. Top. 7, 32).

7.

Exitus actd probat (Ov. Her. 2, 85).

55-

Ъ. -Неredis

fie tus sub persona

risus est (Syr. 250).

9.

Eventus

stultorum

magister (Liv. 22, 39,10).

10.

Laböri

incumbëre

oportet, ubi effectus promittïtur (Quint. Decl.

 

6, 19 =

p. 151 Lemaire).

 

11.

Solet

cibus, quum

sumltur,

tacltos efficëre, potus — loquaces

 

(Macr.

Sat. 7, 1).

 

 

12.Nulllus non ira, luctus, tristitiä et omnis anlmi impetus icibo mollitur (Plin. N. H. 22, 24, 111).

13.

Usus est unus legum corrector

(Liv. 45, 32, 7).

14. Mars commûnis est, et eventus

incertus belli (Liv. 42, 14, 4).

15.

Amare juvëni fructus

est, crimen seni (Syr. 29).

16.

Immoderâtà ira fructus

est insaniae (Anth. 922).

17.

Imago anlmi —vultus,

indices —ocüli (Cic. De or. 3, 59,221),

123.

1.

Mors

misera non est; aditus

ad mortem

est

miser (Quint. 8,

 

δ, 5 = Diehl. 92).

 

 

 

(Sen. Phaedra, 735).

2.

Mens

impudlcam

facëre,

non

casus

solet

S.

Fletus

aerumnas

levât (Sen. Tro.769).

 

 

4.

Casus

ubique valet (Ov. A. A. 3, 425).

 

 

5.

Usus — magister

egregius

(Plin. Ep. 1, 20, 12).

 

6.

Saepe

tacens vocem verbaque

vultus

habet (Ον. Α. Α. 1, 574).

7.

Non est ad magnä facïlis

ascensus (Cyprian. =

0.36).

&.Sic flet hères, ut puellä viro nuptä: utriusque fletus non appareils est risus (Varr. Sent. 11).

9.

Doctrind

est fructus dulcis radlcis amarae

(Dion. Cato, Mo-

 

nost.

40=

Anth. 716).

 

10.

Nulli,

nisi

ex alterlus injuria, quaestus est

(Sen. Ira 2, 8, 1).

11.Confirmât artes usus (B.544).

12.Usus et experientia dominantur in artibus (Colum. 1, 1= p. 176-b Nisard.).

13.lmmodlcus risus non est sapientis, at index Stultitiae (Owen = Bell. 57).

14.Casus belli (Riley 46).

15.Usus est tyrannus (Riley 476).

16.Vitae brevis est cursus, gloriae — sempiternus (Cic.Sest. 21, 47).

17.

Honorum

populi finis

est consulatus

(Cic. Plane. 24, 60).

 

18.

Incertus est exltus et

anceps

fortunä

belli

(Cic. Marc. 5, 15).

19.

Mulcet

aures avium

cantus (Mureti or. 8 =

v. 2, p. 65).

 

~20. Virtus

et

philosophiä

et justitià

verborum inanium crepltus est;

 

unä félicitas est bene

vitae

facëre (Sen. Ep. 123,10).

 

21. Inhumänä

crudelïtas,

perfidiä

plus

quam

Punïca, nihil

veri,

 

nihil sancti, nullus

deorum

metus,

nullum

jusjurandum,

nullä

 

f-eligio

(Liv. 21, 4 de

Hannibale).

 

 

 

124.

1. Vetëreni atque antiquum quaestum majörum meorum servo atque obtineo et magnä cum cura colo (PI. Pers. 1, 2, 1 =53) .

2.Plerumque h'ominibus Gallis prae magnitudlne corpörum suoruin brevitas nosträ contemptui est (Caes. Bx G. 2, 30, 4).

3.Ut undä supervônit undam, ita alii fluctui curarum insistit alius (Acolastus 1107).

4.Cicero perpetuo omnium aetatum consensu inter Romanos scriptores eloquentiae laude numerator primus (MuretiOr.6=v.2,p.52).

5.Matronarum ornätus non est in veste aut rellquo corpöris cultu^

sed in

castis ac pudicis moribus et in ornamentis animi (Erasm-

1, 171).

6. Initia

in potestate nostra sunt; de eventu fortunä judïcat (Sen.,

Ep. 14, 16).

7.Visu carenti magnä pars veri latet (Sen. Oed. 295).

8.Consilia ex eventu, non ex voluntâte a plerisque probari soient (Cic. Att. 9, 7 A, 1).

9. Necesse

est facëre

sumptum, qui quaerit

lucrum

(Plaut. Asin-

1, 3, 65

= 217).

 

 

 

 

 

10. Metu non peccant

multi,

haud

innocentia

(Syri

append. 38).

11. Militaris sine duce

turbä

corpus

est sine spirïtu (Curt. 10, 6, 8),.

12.Aetäte fruëre: moblli cursu fugit (Sen. Phaedra, 447),

13.Odia sub vultu, sub osculo etiam multorum latent (Syri appendix 23).

14. Tempus in agrorum cultu consumere dulce est (Ον. Pont, 2..

7, 69).

15.Romülus hostium exercltum fundit fugatque, regem in proelio, obtruncat et spoliât (Liν. 1, 10, 4).

 

 

 

125.

 

1.

Prudentiä in delectu bonorum et malorum cernltur

(Cic. Fin. 5.,

 

23, 67).

 

 

2.

Multos fortunä libérât poenâ, metu nemlnem (Sen. Ep. 97, 15)..

3.

Prudens futari tempöris

exltutn

 

 

Caliginösä node premit

deus (Hör. Od. 3, 29, 29).

 

4.

Taclto

nam tempöra gressu diffugiunt (Colum. 10, 159).

5.

Nimiä

familiarltas parit contemptum (Augustinus =

0.132).

6.Isocrätes dicit, stirpem quidem doctrinae esse amâram, fructunv» vero dulcem (Priscian. Praeexerc. p. 432, 12 K).

7.Heu, quam difficile est crimen non prodëre vultu (Ov. Met. 2, 447).

S. Ε cantu dignoscltur avis (B. 891).

9.Guttä cavat lapldern, consumitur anulus usu (Ov. Pont. 4, 10, 5)..

10.Per risum multum debes cognoscëre stultum (B. 2540).

11.

Intrat amor mentes

usu, dediscitur usu (Ov. R. A. 503).

12.

Membra reformldant

mollem quoque saucia tactum,

 

Vandque

sollicltis incutit umbrd

metum

(Ov. Pont. 2, 7, 13)..

13.

Militïbus

levât omnem vulnërum

metum

nobilltas mortis et

 

gloria (Cic. Tusc. 2,

24, 59).

 

 

14.Ventorum flatu nimii temperantur calôres (Cic. N. D. 2, 53, 131).

15.Galli cantum audit (Cic. Pis. 27, 67).

16. Navem in portu mergis (Sen. Contn 2, 6 (14), 4= p. 218, 4)..

57

17.Audaces cogimur esse meta (Ov. Tr. 1, 2, 4).

18.Impëtum facëre in arcem statuunt (Liv. 43, 1).

126.

1.Fructu, non foliis arbörem aestïma (Riley 132).

2.Membra metu debilia sunt (Ter. Ad. 612).

3.Tristis verïtas inest in vultu (Ter. Andr. 857).

4. Magis vultum, quam ingenium, bonum habet (Sail. Cat. 10, 5).

5.Ante obïtum nemo débet dici beâtus (Ov. Met. 3, 135).

6.Facit indignatio versum (Juv. 1, 79).

7. Utilitâtes

innumerablles, ad

victum et ad vitam necessariae

(Cic. N. D. 2, 53, 132).

 

8. Sententiae

nostrae magnum

in senâtu pondus habent (Cic. Fam.

1, 9, 12).

 

 

9.Testitudineo gradu movëris (Hieron. = 0.346).

10.Tubïcen ad bellum vocat milites et rursum receptui canit (Veget. 2, 22).

11.Tremuloque gradu vënit aegrà senectus (Ov. Met. 14, 143).

12. Carmlna secessum scribentis et otia quaerunt (Ov. Tr. 1, 1, 41).

13.Sensim sine sensu aetas senescit nec subito frangitur, sed diuturnitâte exstingultur (Cic. Sen. 11, 38).

14.Jovis jussu venio (PI. Amph. 19).

15.Bonus et salutâris princeps senatui servire débet et universis civibus (Suet. Tib. 29).

16.Antonius mortem naturae poenam putat esse, iracundiae (poenam) —tormenta atque cruciätum (Cic. Phil. 11, 1, 3).

17.Nostri partem navium deprlmunt, nonnullas cum hominibus

capiunt,

rellquas in portum compellunt (Caes. В. С 1, 58, 4)

18. Semper

magno cum* metu incipio dicëre (Cic. Cluent. 18, 51).

19.Desertor dicltur miles, qui injussu ducis ac sine commeâtu signa desërit (Forcellini in v. Desertor).

127.

1.Non exercitus neque thesauri praesidia regni sunt, verum amici (Sail. Jug. 10, 4).

2.Nusquam minus, quam in bello, eventus respondent (Liv. 30, 30, 20).

3.Sepöne questus: non levât misëros dolor (Sen. Phaedra, 404).

4.

Primis

eventibus metus

aut

fiduci'a

gignltur (Tac. Ann. 12, 31).

5.

Passibus ambiguis fortunâ

volubilis errat

 

Et manet in nullo certä tenaxque

loco (Ov. Tr. 5, 8, 15).

6.

Stultus

est, qui fructus

arbörum spectat, altitudinem non metîtur

 

(Curt.

7, 8, 14).

 

 

 

7. Nervi atque artüs sunt sapientiae —non temëre credëre (Cic. De pet. cons. 10, 39).

8. Tempus minuit luctus maestaque corda juvat (Ov. Tr. 4, 6, 16).

9.Ut magistratibus leges, ita populo praesunt magistrâtus, vereque dici potest, magistrâtum legem esse loquentem, legem autem mutum magistrâtum (Cic. Leg. 3, 1, 2).

58

10.

Bonos corrumpunt mores congressus mali

(Tertull. = O, 230).

11.

De amäro semine litterarum dulces fructus carpo (Hieron.=

12.

0.915).

 

Non habet éventas sordldä praedä

bonos (Ον. Am. 1„

10, 48).

13.Ex vultibus hominum mores collïgo (Petron. 136).

14.Gelïdus fluit sudor per artüs (Sen. Oed. 922).

15.Homërus ex Oceäno dicit omnium amnium fontiumque cursus initium capêre (Quint. 10, 1, 46).

16.Incêdunt arbusta per alta, securibus caedunt, Percellunt magnas quercüs, abies consternltur altâ, Pinus procëras pervertunt (Ennius = Diehl p. 22).

 

128.

1.

Decipiuntur aves per cantüs

saepe suaves (В. 724).

2.

Excitât fluctüs in simpulo, ut

dicitur (Cic. Leg. 3, 16, 36).

3.

Gaudia post luctüs veniunt, post gaudia luctüs (Owen = B. 1231),

4.Judiclbus Utes, aurlgae somnia currus (Claud. In VI cons. Hon. Praef. 5).

5.Ut Venus énervât vires, sic copia Bacchi

Atténuât gressus debilltatque ре des (Bell. p. 174).

6.Voluptas sensibus nostris blanditur (Cic. Acad. 2, 45, 139).

7.Omne vitium ebriètas et incendit et detëgit, obstantemque malis conatibus verecundiam remövet (Sen. Ep. 83, 19).

8.Saepe in bello parvis momentis magni casus intercëdunt (Caes.

В. С 1, 21, 1).

9.Homo versus facit (Hör. Sat. 2, 7, 17).

10.Semper incerti exltüs proeliorum sunt (Cic. Farn. 6, 4, 1).

11. Homines potentes fortünae manüs stmt (Sen. De Constantia sap.

 

8, 3).

 

 

 

 

12.

Manüs lavä et cenä (Cic. De or. 2, 60, 246).

13.

Parvus Iülus sequïtur patrem non

passlbus aequis (V. Aem

 

2, 724).

 

 

 

 

14.

Si stimülos

pugnis

caedis, manlbus

plus

dolet (PI. True. 4, 2r

 

55 = 768).

 

 

 

 

15.

Litterarum

radices

amärae, fructus dulces

(Cic. Fragm. IV, 9 =

p.1058 Orelli).

16.Nee sie infledere sensus

Humänos edieta valent, ut vitä regentis (Claud. De IV cons. Hon. 300).

17.Legum ministri magisträtüs, legum interprètes judïces, legibus denlque omnes servimus (Cic. Cluent. 53, 146).

18.Ecce tacent voces hominurry strepltusque viarum

Et volucrum cantüs turbäque fidä canum (Petron. Fragm. 48,. 11, ed. maj.).

19.Ubi sunt superbae Carthaglnis alta moenia? Ubi maritlmä gloriä incllti portos? Ubi eunetis litoribus terribllis classis? Ubi tot exercïtus? Ubi tantus equitätus? Ubi immenso Afdcae spatia non contenti spirïtus? (Val. Max. 5, 6, ext. 4).

59-