Латинский язык / Соболевский С.И. Хрестоматия для переводов с латинского языка на русский
.pdf10.Eä quoque, quae vulgo recepta sunt, hoc ipso, quod incertum auctörem habent, velut omnium fiunt: quale est: „ubi amlci, ibi opes' (Quint. 5, 11, 41).
11.Cn. Cornelius Scipio in Hispania contra Poenos prospère pug-
|
navit, |
duce hostium Magöne capto (Periocha Liv. 1. 21). |
|
12. Atque |
hoc scelesti in animum indücunt suum, Jovem se placare |
||
|
posse |
donis, hostiis: et opëram et |
sumptum perdunt: id eo fit, |
|
quia nihil ei acceptum est a pejüris |
supplicii (Pl. Rud. Prol. 22). |
|
13. |
Verres |
praedönum duces, accepta |
pecuniä, dimlsit (Cic. Verr. |
|
1, 4, 9). |
|
|
14. |
Ad duodëcim milia sunt caesa; capta plus quinque milia homi· |
||
|
num, equi quadringenti, signa militaria sexaginta duo (Liv. 40, |
||
|
33, 7). |
|
|
15.Timotheus a pâtre acceptam gloriam multis auxit virtutibus (Nep. 13, 1).
16.Artaxerxi, regi Persarum, centum quindëcim filii fuere, sed très tantum justo matrimonio suscepti (Justin. 10, 1).
17.Captum oppidum est cum ingenti praeda (Liv. 21, 15, 1).
18. |
Multi mentiuntur, |
ut decipiant, multi, |
quia decepti sunt (Sen. |
||
|
Ira 2, 29, 2). |
|
|
|
|
19. |
Invidentiam |
esse |
dicunt |
aegritudlnem, |
susceptam propter alte- |
|
rlus res secundas, quae |
nihil noceant |
invidenti (Cic. Tusc. 4, |
||
|
8, 17). |
|
|
|
|
20. Sum deceptä |
tuis |
et amans et femlnä |
verbis (Ov. H. 2, 65). |
|
|
|
385. |
|
|
|
|
|
Facio. |
|
|
1. Quae potui, feci; faciant meliora potentes (Adespoton). |
|||||
2. |
Cui prodest scelus, is fecit (Sen. Med. 590). |
|
|||
3. |
Recte |
et vera loquêre |
(=loquëris), sed neque vere, neque tu |
||
4. |
recte |
adhuc fecisti unquam |
(Pl. Capt. 5, 2, 7= 960). |
||
Homine imperlto nunquam quicquam injustius est, |
|||||
|
Qui, |
nisi quod ipse fecit, |
nil rectum putat |
(Ter. Ad. 1, 2, |
|
|
18 = 9*). |
|
|
|
|
5. |
Ego semper pluris feci potioremque habui libertâtem multo, |
||||
6. |
quam |
pecuniam (Naevius = |
Diehl p. 14). |
|
|
Fecundi calices quern non fecëre disertutn? (Ног. Ер. 1,5, 19). |
|||||
7. |
Parvä |
sunt haec; sed parvä istä non contemnendo majores nostri |
|||
8. |
maximam hanc rem fecerunt |
(Liv. 6, 41, 8). |
|
||
Inöpem me copia fecit |
(Ον. Μ. 3, 466). |
|
|||
9. Primus in orbe deos |
fecit |
timor (Petron. fr. |
27 = Stat. Theb. |
3, 661).
10.Nam genus, et proävos, et quae non fecimus ipsi, Vix eä nosträ voco (Ον. Μ. 13, 140).
11.Militis in galea nidum fecëre cohimbae.
Appäret, Marti quam sit arnica Venus (Petron. fr. 36).
12. M. Cato — homo virtuti |
simillimus |
et per omnia ingenio diis, |
quam hominibus, propior, qui nunquam recte fecit, ut facëre |
||
videretur, sed quia aliter |
facëre non |
potuerat (Veil. 2, 35, 2). |
200
13. Me, |
me (adsum, qui feci), |
in me |
convertlte |
ferrum, |
|
О RtttiiU: meä fraus |
omnis; nihil |
iste nee |
àusus, |
||
Nee |
potuit: caelum |
hoc et |
conscid sidëra |
testor (V. Aen. 9, |
427).
14. Audäcem fecerat ipse timor (Ov. F. 3, 644).
15. Ut sementem feceris, ita metes (Cic. De or. 2, 65, 261).
16.Quid tam ridiculum, quam appetëre mortem, quum vitam inquiëtam tibi feceris metu mortis? (Sen. Ep. 24, 23).
17. Ab alio exspectes, altëri quod feceris (Syr. 2).
18. Malum ne aliënum feceris tuum gaudium (Syri appendix
216).
19. Quod dubïtas, ne feceris (Plin. Ep. 1, 18).
20. Fortuna, quos misëros fecit, et superstitiösos facit (Sen. Contr. 8, l==p. 381, 6).
21. Post occisum Gajum Caesärem, quern Cassius et Brutus aliique conjuräti interfecerunt, multa portenta sunt visa: Tibëris etiam ita erevit, ut prodigii loco haberetur (Porphyr, ad Ног. С 1,
|
2 = p. 4, v. 8). |
|
|
22. |
Fuit autem Attälus rex Pergämi et totius Asiae, qui populum |
||
|
Romanum |
fecit herëdem (Lambin, ad Ног. 1, 1, 12). |
|
23. |
Domum servavit, lanam fecit (Carmina lat. epigr, N 52). |
||
24. |
Ego plus, |
quam |
feci, facëre non possum (Cic. Fam. 11, 14, 3). |
25. |
Fecit illud |
plena |
manu (Sen. Apocol. 4 = p. 221, 18 Buecheler). |
26.Mira erant in civitatibus ipsorum furta Graecorum, quae magisträtüs sui fecerant (Cic. Att. 6, 2, 5).
27.Fecit amlcus meus eo tempore, quo me instituebat herëdem,
legitïmum testamentum (Quint. Decl. 308 = p. 242 Lemaire). 28. Si quid perpëram feci, in faciem meam inspue (Petron. 75).
386.
Facio.
1. |
Di pid |
factd |
vident (Ον. F. 2, 117). |
|
|
2. |
Factä |
canam, sed |
erunt, qui me finxisse |
loquantur (Ον. F. 6, 3). |
|
3. Bene |
factä, |
male |
locatä,— male factä |
arbltror (Ennius ap. Cic. |
Off. 2, 18, 62 = Diehl p. 47).
4.Multi ob similitudinem morum aliéna male factä sibi objeetari putant (Tac. Ann. 4, 33).
5.Quidquid lege factum est, vindicari lege non solet (Quint. Decl. 372 = p. 479 Lemaire).
6.Est autem gloriä laus recte factorum magnorumque in rempublicam famä meritorum, quae quum optimi cujusque, turn etiam multitudïnis testimonio comprobatur (Ciç. Phil. 1, 12, 29).
7.Nihil in discordiis civilibus festinatiöne tutius, ubi facto magis, quam consulto opus est (Tac. H. 1, 62).
8.Priusquam incipias, consulto, et, ubi consulueris, mature facto
opus est (Sail. Cat. 1, 6).
9. Solon, quum |
interrogaretur, cur nullum supplicium constituisset |
|
in eum, qui |
parentem |
necasset, respondit, se, id neminem factu- |
runi, putasse |
(Cic. R. |
A, 25, 70). |
201
10.Factä Epicüri cum dictis discrepant (Cic. Fin. 2, 30, 96).
11.Varie sum affeitus tuis littêris: valde priore pagina perturbatus, paulum altéra recreatus (Cic. Fam. 16, 4, 1).
12. Perfectum nihil est, dum quidquam restât agendum (Praecep* turn juris = K. 2074).
13: Nee quidquam difficilius, quam reperire, quod sit omni ex parte
in suo genere perfectum (Cic. Lael. 21, 79).
14. Constat inter omnes, nihil tarn Орегоне ab aliis esse perfectum,
quod non Caesäris elegantiä commentariorum superêtur (Hirt.
В. G. 8, 1, 4).
15. Quid? credebas, dormienti haec tibi confecturos deos? (Ter.Ad.
4, 5, 59 = 693).
16.Augustus tigrim primus omnium Romae ostendit in cavea mansuefaçtam (Plin. N. H. 8, 17, 65).
17.Hieronymus, Syracusanorum rex, cujus avus Hiëro amîcus populi
Romani fuerat, ad |
Carthaginienses |
defëcit et propter crudelitâ- |
tem superbiamque |
a suis interfectus |
est (Periocha Liv. 1. 24). |
18.Non aetâte confectis, non mulieribus, non infantibus pepercerunt (Caes. B. G. 7, 28, 4). -
387.
Fodio.
1. Comix cornlci nunqaam confödit ocellutn (B. 586).
2.Alexander Macëdo Clitum, carissimum sibi ac fidelissimum, inter epulas transfödit (Sen. Ep. 83, 19).
3. Iliä, virgo Vestälis, ob incestum vivä defossa est (Periocha Liv. 1. 2).
4.Pelopldas in proelio, Alexandrum ut animadvertit, incensus ira, equum in eum concitavit, proculque digressus a suis, conjectu telorum confossus, concldit (Nep. 16, 5, 4).
5. Câesar tribus et viginti plagis confossus est (Suet. Julius, 82, 2).
388.
Fugio.
1. |
Fîlgëre |
piidor |
ver unique |
fidesque. |
|
|
|
|
|
||||||
|
In |
quorum |
subiêre |
locum fraudesque |
|
dolique |
(Ov. Met. 1, 129). |
||||||||
2. |
Insidiaeque |
et |
vis |
et amor scelerätus |
habendi |
||||||||||
Carmlna |
mortifëro |
tua sunt |
suffusd |
|
venenoy |
|
|
||||||||
|
Et |
sunt |
carminibus |
peetöra |
nigrd |
|
magis. |
|
|
||||||
|
Nemo |
tuos |
fügitt— non |
vir, |
non |
femlnä, |
— dentés, |
|
|||||||
|
Hand |
puer, |
haud |
aetas |
undlque |
|
tutä |
senis |
(Seneca, p. 386 in |
||||||
3. |
Nisardi |
editione)* |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||
Eväsi, |
effugi. |
Spes |
et Fortuna, |
valete, |
|
|
|
||||||||
|
Nil |
mihi |
vobiscum, |
ludificate |
alios |
(Carmina |
lat. epigr. Bueche- |
||||||||
|
ler, |
N |
1498). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
4. |
Quoties |
ego ipse ex cruentis ejus manibus effögi! (Cic. Mil. 7, 20). |
|||||||||||||
5. |
Pompejus, victus, |
turpissime, amissis |
etiam |
castris, |
solus fügit |
||||||||||
|
(Cic. Farn. 7, 3, 2). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||
6. |
Fügit me filius, et quidem ad hostem (Sen. Contr. 1, 8 = |
p. 130,15). |
202
7.Errant, qui in prospëris rebus omîtes impetus forturlae se putant fugisse; sapienter cogitant, qui temporibus secundis casus adversos reformidant (Ad Herenpi. 4, 17, 24).
8.Ex Pompeji filiis major occlsus est, minor fûgit (Eutr. 6, 24).
389.
Jacio.
1.Atilius Regulus consul, victis navâli proelio Poenis, in Afrïcam trajëcit (Periocha Liv. 1. 17).
2. Fratres meos in vincla conjêcit (Cic. Dej. 7, 22).
3.Quinque dies aquam in os suum non conjêcit, non micam panis. Medici ilium perdiderunt (Petron. 42).
4. |
Servus lanceâ collum ejus trajëcit (Petron. 62). |
|||||
5. |
Polycrätes |
anulum, |
quo delectabatur, |
in mari abjecërat (Cic. Fin. |
||
|
5, 30, |
92). |
|
|
|
|
6. |
Quotiens te pater ejus domu sua ejecit (Cic. Phil. 2, 18, 45). |
|||||
7. |
Atrox |
cum |
vento |
tempestas signa |
aënea in Capitolio dejecit |
|
|
(Liv. 40, 2, 1). |
|
|
|||
8. Mihi |
ita |
persuasi, |
Romulum fundamenta jecisse nostrae civita- |
|||
|
tis (Cic. |
N. D. 3, 2, 5). |
|
9.M. Antonium, magnum virum et ingenii nobllis, quae alia res
perdidit et in externos mores ac vitia non Romanä trajëcit, quam ebriètas nee minor vino Cleopätrae amor? (Sen. Ер. 83, 25).
10.Jacta aléa est (Suet. Jul. Caes. 32).
11.Hoc tantum a vobis peto, ne permoveamini stultis ac temëre
jactis vocibus quorundam, qui, quae non intellëgunt, vitupörant
12. |
(Mureti |
Or. 3 = |
v. 2, p. 18). |
|
|
|
|||
Plebs |
vënit |
ас, |
virides |
passim |
disjecta |
per herbas, |
|||
13. |
Potat |
et |
accumbit cum pare quisque suä |
(Ov. F. 3, 525). |
|||||
Sylldbd |
Iongäy |
brevi subjectä, |
vocatur |
iambus (Ног. А. Р. 251). |
|||||
14. |
Tu regere |
imperio populos, Romane, |
memento: |
||||||
|
Mae |
tibi |
erunt |
artes, |
pacisque |
impönere |
morem, |
Parcëre subjecüs et del\ellare superbos (V. Aen. 6, 852).
15.Ignis, in aquam conjectus, continuo restingultur et refrigeratur (Cic. Rose. com. 6, 17).
16.In te, Brute, non solum exercitüs tui, sed omnium civium ac paene gentium conjeeti oculi sunt (Cic. Epist. ad Brutum 1,9,2).
17.Solet amplissimä quaeque gloriä objecta esse semper invidiae (Amm. Marc. 17, 11, 2).
13.Rex regum Agamemnon, tempestäte in Cretam insulam rejeetus, très ibi urbes statuit (Veil. 1, 1, 2).
390.
Ac-cendo, in-cendo.
1. Clodius aedes sacras suis manibus incendit (Cic. Cael. 32, 78).
2.Pelopïdas in proelio, Alexandrum ut animadvertit, incensus ira, equum in eum concitavit, proculque digressus a suis, conjectu telorum confossus, concldit (Nep. 16, §, 4).
3.Beate vivendi cupiditäte incensi omnes sumus (Cic. Fin. 5, 29, 86).
203
391.
De-fendo, of-fendo.
1.Defendi rempublicam adulescens, non desëram senex; contempsi Catilinae gladios, non pertimescam tuos (Cic. Phil. 2, 46, 118).
2.Trimalchio, offensus convicio, callcem in faciem Fortunätae immlsit. Ilia, tanquam oculum perdidisset, exclamavit, manusque trementes ad faciem suam admövit (Petron. 74).
3.Ibi illi (= Alexandro) littërae a Darëo redduntur, quibus, ut superbe scriptis, vehementer offensus est: praecipue eum movit, quod Dareus sibi regis titulum nee eundem Alexandri nomini adscript sërat (Curt. 4, 1, 7).
392.
Prehendo.
1.Ausus (est) obrogare legibus consuj Philippus, sed apprehensum faucibus (Philippum consulem) viator non ante dimlsit, quam san-
guis in ora et oculos redundaret (Flor. 2, 5, 8= 3, 17, 8).
393.
De-scendo, a-scendo, con-scendo, e-scendo.
1.Gravissimum est ex omnibus, quae unquam in corpus tuum descenderunt, recens vulnu-s, fateor: non summam cutem rupii, pectus et viscera ipsä divisit (Sen. Ad Helv. 3, 1).
2.L. Fabius centurio, très suos nactus manipulâtes atque ab iis sublevatus, murum ascendit (Caes. B. G. 7, 47, 7).
3.L. Fabius centurio, quique unâ murum ascendërant, circumventi
atque interfecti, muro praecipitabantur (Caes. B. G. 7, 50, 3).
4.M. Octavius oppidum Salönas oppugnare instituit. Sed celeriter cives Romani, quum essent infirmi ad resistendum propter paucitatem hominum, crebris confecti vqjneribus, ad extremum auxi-
lium descenderunt servosque omnes pubères liberaverunt (Caes.
В. С 3, 9, 3).
5.Nostri se superiores discessisse existimabant, quod montem, gla-
diis destrictis, ascendissent (Caes. В. С 1, 47, 3).
6.Caesar iis, qui primi murum ascendissent, praemia proposuit (Caes. B. G. 7, 27, 2).
7.Satis constabat, Eumënem, ut sacrificaret Apollini, Delphos escensurum (Liv. 42, 15, 4).
394. .
Verto.
1. Mihi bene facëre jam ex consuetudlne in naturam vertit (Sail. Jug. 85, 9).
2.Diversis duobus vitiis^avaritia et luxuria, civitas laborat: quae pestes omnia magna imperia everterunt (Liv. 34, 4, 2).
204
3. |
Caesar omnia jura divinä atque humänä pervertit proptem euni, |
|||
|
quem |
sibi ipse opi'niönis erröre finxerat, principâtum |
(Cic. Off. |
|
|
1, 8, |
26). |
|
|
4. |
Quo tempore Philippus Graeciam evertit, etiam |
tum |
Athênae |
|
|
gloriä |
litterarum et artium florebant (Madvig, |
Lat. |
Gramm. |
§ 337).
5.Quid? In nubibus nunquam animadvertisti leonis formam aut hippocentauri? (Cic. Div. 2, 21, 49).
6.Platönem animadvertisse dicunt in arena geometrïcas formas quasdam esse descriptas (Cic. Reip. 1, 17, 29).
7. |
Avertit |
nefanda consilia Juppïter (Liv. 4, |
45, 2). |
||
8. |
Omnia |
perversas |
possunt |
cornimpëre |
mentes (Ον. Tr. |
2, 301).
9.Quivis beätus, versa rotä Fortünae, ante vespërum potest esse miserrimus (Amm. Marc. 26, 8, 13).
10.Нас oratione habita, mirum in modum conversae sunt omnium mentes summäque alacrltas et cupidltas belli gerendi injecta est (Caes. В. G. 1, 41, 1).
11.T. Lucretius poëta, amatorio poculo in furörem versus, quum aliquot libros per intervalla insaniae conscripsisset, quos postea
Cicero emendavit, propria se manu interfecit anno aetätis quadragesimo quarto (Suet. p. 295 Roth).
12. Versa momento temporis fortünä pugnae est (Liv. 31, 37, 7).
13.Quum illä sors édita est opulentissimo régi Asiae: „Croesus, Halym penëtrans, pervertet opum vint", hostium vim sese per-
versurum |
putavit, pervertit autem |
suam (Cic. Div. 2, |
56, 115). |
|
|
14. Conversa |
subito fortuna est (Nep. 25, |
10, 1). |
395.
Pando.
1.Quum Caesar ad oppidum accessisset castraque ibi ponëret, pueri mulieresque ex muro, passis manibus, suo more pacem ab Romanis petierunt (Caes. B. G. 2, 13, 3).
2.Muliëres Germânos in proelium proficiscentes, passis manibus, fientes implorabant, ne se in servitutem Romanis tradërent (Caes. B. G. 1, 51, 2).
396.
Con-sido, ob-sido.
1.Quum in theâtro imperlti homines, rerum omnium rudes ignarique, consedërant, tum bella inutilia suscipiebant, tum seditiösos homines reipublicae praeficiebant, turn optime merïtos cives e civitâte ejiciebant (Cic. Flacc. 7. 16).
2.Contra castra Romana trans fluvium omnes (Carthaginienses) consedëre (Liv. 24, 41, 5).
3.Caesar prima luce omnes eos, qui in monte consedërant, ex
superioribus locis in planitiem descendëre atque arma projicëre jussit (Caes. В. С 3, 98, 1).
205
4. Platöni quum in cunis parvuio dormienti apes in labellis consedissent, responsum est, singuläri illum suavitäte oratiönis fore. Ita futurä eloquentiä provisa in infante est (Cic. Div. 1, 36, 78).
5.Nudum latro transmittit; etiam in obsessa via paupêri pax est (Sen. Ep. 14, 9).
397.
Velio.
1.Si te forte dolor aliquis pervellërit, exclamabis, ut mulier? (Cic. Tusc. 2, 20, 46).
2. Perpetuum dolôrem, |
avulsus |
a meis, sustinebam (Cic. Dom. |
57, 145). |
|
|
3. Reputa tecum, quam |
nihili res |
sit feminä, divulsa a viro (Erasm. |
1, 182). |
|
|
4.Unus ille dies mihi quidem immortalitatis instar fuit, quo in patriam redii, quum senatum egressum vidi populumque Universum, quum mihi ipsä Roma, prope convulsä sedibus suis, ad complectendum conservatorem suum progrëdi visa est (Cic. Pis. 22, 52).
398.
Solvo.
1. Egomet solvi argentum (Ter. Ad. 4, 4, 20 = 628).
2.Dii caeles^es quibusdam piissimis mortem tanquam summum praemium persolverunt (Amm. Marc. 25, 3, 15).
3.Tot quaestiönes fortünä tibi posuit, nondum illas solvisti (Sen. Ep._117, 25).
4.Beâtus ille, qui procul negotiis,
Ut priscà gens mortalium, |
|
|
||
Paterna rura bobus exercet suis, |
|
|||
Solütus omni fenöre |
(Hor. Epod. 2, 1). |
|
||
5. Neglegëre, quid de |
se |
quisque |
sentiat, |
non solum arrogantis |
est, sed etiam omnlno |
dissoluti |
(Cic. Off. |
1, 28, 99). |
6.Augustus, quum aliquos nunquam soluturos significare vult, „ad Calendas Graecas soluturos" ait (Suet. Aug. 87).
7.Vitam quae faciunt beatiorem,
Jucundissime Martiâlis, haec sunt:
Res non partd laböre, sed relictd,
Non ingratus ager, focus perennis,
Lis nunquam, toga rarcï, mens quiêta.
Vires ingenuae, salubre corpus,
Prudens simplicitas, pares amlci,
Convictus facilis, sine arte mensae,
Nox non ebriä, sed solutä curis (Mart. 10, 47).
8.Adulescens omnibus partibus absolutus et inter discipulos princeps (Larousse, Grand dictionnaire, in v. Fontenelle, p. 578 b).
9.Quem défendis, sperat se absolütum iri (Cic. Sulla, 7; 21).
206
10.Gajus Caesar dedit vitam Pompejo Penno, deinde absoluto et agenti gratias porrexit osculandum sinistrum pedem (Sen. Benef. 2, 12, 1).
399.
Volvo.
1.Involvëre diem nimbi et nox umtdä caeliim Abstiilit (V. Aen. 3, 198).
2. |
Cives Romani, ne cognoscerentur, |
involutis e carcëre capitibus |
||
|
ad песет rapiebantur (Cic. Verr. 5, 28, 72). |
|||
3. |
Quid de ilia |
multitudlne dicemus eorum, qui capitibus involutis, |
||
|
in piratarum |
captivorum |
numéro |
producebantur, ut securi feri- |
|
rentur? (Cic. |
Verr. 5, 60, |
156). |
|
4.Nee ego pacem nolo, sed pacis nomine bellum involutum reformido (Cic. Phil. 7, 6, 19).
5.A. Irretitum te jam teneo et, si vere opïnor, nusquam hodie effugies. — B. Retia, quibus me involutum tenes, nimis rarà sunt (Macrob. 7, 9, 10).
400.
Exao.
1.M. Furius Camillus non proelio tantum fudit hostes, sed castris quoque exuit ingentique praedâ est potitus (Liv. 5, 19, 8).
|
401. |
|
Induo. |
1. Hanc |
persönam induisti: agenda est (Sen. Ben. 2, 17, 2). |
2. Nero |
nullam vestem bis induit (Suet. Nero, 30, 2). |
3.Nihil est pejus iis, qui, paulum aliquid ultra primas littëras progressi, falsam sibi scientiae persuasiönem induerunt (Quint. 1, 1,8).
402.
Minuo.
1.Tandem exspeetatä lux omnia, quae terribiliora nox fecerat, minuit (Curt. 5, 4, 26).
2. Militum vires inopiä frumenti deminuerat (Caes. В. С 1, 52, 2).
3.Caesar suum familiärem et hospïtem ereptum e manibus hostium videbat, neque ejus calamitate de tanta voluptäte quicquam fortünä deminuerat (Caes. B. G. 1, 53, 6).
4.Caesar, ut deminütae copiae redintegrarentur, impë/at certum
numërum militum civitatibus |
(Caes. |
B. G. 7, 31, 4). |
|
|
5. Postquam Cn. Pompejus ad |
bellum |
maritïmum atque |
Mithrida- |
|
tlcum |
missus est, plebis opes imminütae, paueorum |
potentiä |
||
crevit |
(Sail. Cat 39, 1). |
|
|
|
207
403.
Statuo. |
|
1. Timldi nunquam statuere trophaeum (R. 461). |
|
2. Themistöcles muros Atheniensium restituit (Nep, 2, 6, 2). |
· |
3.Urbem Romam a principio reges habuere; libertätem et consulätum L. Brutus instituit (Tac. Ann. 1,1).
4. |
Bénéficia |
in vulgus si |
largîri instituëris, |
peidendä sunt multä, |
5. |
ut semel ponas bene (Sen. B^n. 1, 2, 1). |
|
||
Qui statuit aliquid, parte inâudlta altéra, |
||||
|
Aequum |
licet statuent, |
haud aequus fuit' |
(Sen. Med. 198). |
6.Prima Ceres ferro mortales vertëre terrant Instituit (V. Ge. 1, 147).
7.С Mucius, adulescens nobllis, penetrare in castra hostium constituit (Liv. 2, 10, 2).
8. |
Anaximënes аёга deum statuit (Cic. N. D. 1, 10, 25). |
|
9. |
Scaevöla, quoniam in Tusculänum ire constituit, paulum requi- |
|
|
escet (Cic. De or. 1, 62, 265). |
|
10. |
Saucii saepe homines, quum corpore debilitantur, animo tarnen |
|
|
non cedunt neque eum relinquunt locum, quern |
statuerunt de- |
|
fendëre (Cic. Caecin. 15, 42). |
|
11. |
In Epirum ad te statui me conferre (Cic. Att. 3, |
19, 1). |
12.Legum conditöres festos instituerunt dies, ut ad hilaritätem homines publlce cogerentur (Sen. Tranq. 17, 7).
13.Rex regum Agamemnon, tempestâte in Cretam insulam rejectus, très ibi urbes statuit (Veil. 1, 1, 2).
14.Poenä parricidii, more majorum, haec instituta, est, ut parricldâ, virgis sanguineis verberatus, deinde culleo iusuätur cum cane, gallo gallinaceo et vipêrâ et simiä; deinde in mare profundum culleus jactatur (Digesta 48, 9, 9).
15.Pacis est comes otiique sociä et jam bene constitutae civitätis
|
quasi alumnä quaedajn |
eloquentiä (Cic. Brut. 12, 45). |
|||
16. |
Libertätis restitutae dulce |
audltu |
nomen (Liv. 24, 21, 3). |
||
17. |
Caesar |
intellëgit, mortem |
ab dis |
immortalibus non esse supplicii |
|
|
causa |
constitutam, sed |
aut necessitätem natürae, aut labörum |
||
|
ac miseriarum quietem |
esse (Cic. Catil. 4, 4, 7). |
18.Nihil gravius, quam destitutae spes, torquent (Quint. Decl. 12,
19.Gladiatores, qui bene instituti sunt, accipëre plagam malunt, quam turpiter vitare (Cic. Tusc. 2, 17, 41).
20.Quae poenä ab dis immortalibus perjüro, haec eädem mendäci constituta est (Cic. Rose. 16, 46).
404.
Tribuo.
1.Tibullus, quia serpentes unä cum pelle senium exuëre dicuntur, deos crudêles vocat, quod non idem beneficium formösis tribuerint:
„Crudeles divi! Serpens |
novus |
exuit annos; |
|
Formae |
non ullatn fata |
dedëre |
moram" (Tib. 1, 4, 35) (Mureti |
Or. 3 = |
v. 2, p. 21). |
|
|
2.Noctem natürä somno tribuit: sol exoriens quum omne animantium genus, turn praecipue hominem ad vitae munia revöcat (Erasm. 2, p. 142).
3.Hippocrates medlcus in septem gradus aetätes distribuit: finem primae putavit esse septimum annum, secundae —quartum deci-
mum, tertiae —duodetricesimum, quartae —tricesimum quintum, quintae —duo" et quadragesimum, sextae —quinquagesimum sextum, septimae —novissimum annum vitae humänae (Censorin. 14, 3).
4. Philosophiae multum adulescens temporis tribui (Cic. Off. 2, 1, 4).
5. Vulgo verItas~attriBütä vino est (Plin. N. H. 14, 22 (28), 141).
6.Zeno neque Jovem neque Junönem neque Vestam neque quemquam, qui ita appellatur, in deorum habet numéro, sed rebus inanlmis atque mutis per quandam significatiönem haec docet
tributä nomina (Cic. N. D. 1, 14, 36).
7. Pythagörae magnä veneratio ab auditoribus tributä est (Val.Max. 8, 15, Ext. 1).
8.Natürä vox innocentiae, silentium maleficio distributa (sunt) (Apul. Apol. p. 209 Nisard).
405·
Acuo.
1. Hujus propinqultas populi acuit curam patribus (Liv. 10, -45,7).
406.
Arguo.
1. Senatus nee liberavit ejus culpae regem neque arguit (Liv. 41, 19, 6).
407.
|
|
|
|
Di-пщ, Ob-ruo. E-ruo. |
|
|
1. |
Alexander Thebas |
diruit (Cic. Inv. 1, 50,93). |
|
|||
2. |
Eodem |
anno, |
quo |
Carthago concidit, |
L. Mummius |
Corinthum |
|
fundltus |
eruit |
(Veil. 1, 13,1)^ |
|
|
|
3. |
Domltae nuper Boeotiae et urbis in ea |
nobilissimae, |
ad solum |
|||
|
dirutae, |
species repraesentabatur animis |
(Curt. 3, 10,7). |
4.Haec oppida quondam florentissima fuerunt, nunc diruta ante oculos jacent (Cic. Fam. 4, 5, 4).
5.„Vobiscum", inquit rex, „o juvënes et mei aequâles, urbium, invictarum ante me, munimenta superavi, montium juga, perenni
nive obrütä, emensus |
sum" (Curt. 7, 11, 8). |
6. Quot post excidium |
Trojae sunt erutä regna? |
14 Соболевский. Хрестоматия — 445 |
209 |