- •МАРФАЛОГІЯ ЯК РАЗДЗЕЛ ГРАМАТЫКІ
- •Прадмет і задачы марфалогіі
- •Сувязь марфалогіі з іншымі раздзеламі мовазнаўства
- •Асноўныя граматычныя паняцці і адзінкі
- •ЧАСЦІНЫ МОВЫ
- •Прынцыпы і крытэрыі аб’яднання слоў у часціны мовы
- •Сістэма часцін мовы ў сучаснай беларускай мове
- •НАЗОЎНІК
- •НАЗОЎНІК ЯК ЧАСЦІНА МОВЫ
- •ЛЕКСІКА-ГРАМАТЫЧНЫЯ РАЗРАДЫ НАЗОЎНІКАЎ
- •Адушаўлёныя і неадушаўлёныя назоўнікі
- •Катэгорыя роду назоўнікаў
- •Значэнне і сродкі выражэння граматычных значэнняў роду
- •Назоўнікі агульнага роду
- •Род марфалагічна нязменных назоўнікаў. Граматычны род абрэвіятур
- •Разыходжанні ў граматычным родзе некаторых назоўнікаў у беларускай і рускай мовах
- •Катэгорыя ліку назоўнікаў
- •Значэнне і сродкі выражэння лікавага супрацьпастаўлення
- •Адзіночналікавыя і множналікавыя назоўнікі. Рэшткі парнага ліку ў беларускай мове
- •Катэгорыя склону назоўнікаў. Значэнні склонаў
- •СКЛАНЕННЕ НАЗОЎНІКАЎ
- •Змяненне назоўнікаў I субстантыўнага скланення
- •Змяненне назоўнікаў II субстантыўнага скланення
- •Змяненне назоўнікаў III субстантыўнага скланення
- •Асаблівасці змянення рознаскланяльных назоўнікаў
- •Змяненне назоўнікаў у множным ліку
- •Змяненне назоўнікаў ад’ектыўнага тыпу скланення
- •Змяненне назоўнікаў змешанага тыпу скланення
- •Змяненне назоўнікаў паводле нулявога тыпу скланення
- •ПРЫМЕТНІК
- •ПРЫМЕТНІК ЯК ЧАСЦІНА МОВЫ
- •ЛЕКСІКА-ГРАМАТЫЧНЫЯ РАЗРАДЫ ПРЫМЕТНІКАЎ
- •Пераход прыметнікаў з аднаго разраду ў іншы
- •ПОЎНЫЯ І КАРОТКІЯ ФОРМЫ ПРЫМЕТНІКАЎ
- •СТУПЕНІ ПАРАЎНАННЯ ЯКАСНЫХ ПРЫМЕТНІКАЎ
- •ПРЫМЕТНІКІ СА ЗНАЧЭННЕМ СУБ’ЕКТЫЎНАЙ АЦЭНКІ І МЕРЫ ЯКАСЦІ
- •СКЛАНЕННЕ ПРЫМЕТНІКАЎ
- •Скланенне якасных, адносных і прыналежных прыметнікаў
- •ЛІЧЭБНІК
- •ЛІЧЭБНІК ЯК ЧАСЦІНА МОВЫ
- •КОЛЬКАСНЫЯ ЛІЧЭБНІКІ
- •Уласнаколькасныя лічэбнікі
- •Зборныя лічэбнікі
- •Дробавыя лічэбнікі
- •Скланенне колькасных лічэбнікаў
- •ПАРАДКАВЫЯ ЛІЧЭБНІКІ
- •СІНТАКСІЧНАЯ СПАЛУЧАЛЬНАСЦЬ ЛІЧЭБНІКАЎ З НАЗОЎНІКАМІ
- •ЛІЧЭБНІК У РОЛІ ІНШЫХ ЧАСЦІН МОВЫ
- •ЗАЙМЕННІК У РОЛІ ІНШЫХ ЧАСЦІН МОВЫ
- •Неазначальныя (няпэўныя) займеннікі
- •Адмоўныя займеннікі
- •Азначальныя займеннікі
- •Указальныя займеннікі
- •Прыналежныя займеннікі
- •ДЗЕЯСЛОЎ
- •ДЗЕЯСЛОЎ ЯК ЧАСЦІНА МОВЫ
- •АСНОВЫ ДЗЕЯСЛОВА
- •Пераходныя і непераходныя дзеясловы
- •Зваротныя дзеясловы
- •ГРАМАТЫЧНЫЯ КАТЭГОРЫІ ДЗЕЯСЛОВА
- •НЕПРЭДЫКАТЫЎНЫЯ КАТЭГОРЫІ ДЗЕЯСЛОВА
- •Катэгорыя трывання дзеяслова
- •Двухтрывальныя дзеясловы
- •Катэгорыя стану дзеяслова
- •Незалежны і залежны стан дзеяслова
- •Аднастанавыя дзеясловы
- •ПРЭДЫКАТЫЎНЫЯ КАТЭГОРЫІ ДЗЕЯСЛОВА
- •Катэгорыя ладу дзеяслова
- •Абвесны лад дзеяслова
- •Загадны лад дзеяслова
- •Умоўны лад дзеяслова
- •Катэгорыя часу дзеяслова
- •Катэгорыя асобы дзеяслова
- •Асабовыя дзеясловы
- •Безасабовыя дзеясловы
- •Катэгорыі роду і ліку дзеяслова
- •Класы дзеясловаў
- •Прадуктыўныя словазмяняльныя класы
- •Непрадуктыўныя словазмяняльныя класы
- •Дзеясловы з індывідуальнымі асаблівасцямі формаўтварэння
- •Спражэнне дзеясловаў
- •Пераход дзеепрыметнікаў у прыметнікі і назоўнікі
- •Скланенне дзеепрыметнікаў
- •Дзеепрыметнікі незалежнага стану
- •Ужыванне дзеепрыслоўяў
- •ПРЫСЛОЎЕ
- •ПРЫСЛОЎЕ ЯК ЧАСЦІНА МОВЫ
- •Азначальныя прыслоўі
- •СТУПЕНІ ПАРАЎНАННЯ ЯКАСНЫХ ПРЫСЛОЎЯЎ
- •ПЕРАХОД ПРЫСЛОЎЯЎ У ІНШЫЯ ЧАСЦІНЫ МОВЫ
- •СЛОВАЎТВАРЭННЕ ПРЫСЛОЎЯЎ
- •Акалічнасныя прыслоўі
- •БЕЗАСАБОВА-ПРЭДЫКАТЫЎНЫЯ СЛОВЫ
- •Агульная характарыстыка безасабова-прэдыкатыўных слоў
- •МАДАЛЬНЫЯ СЛОВЫ
- •Мадальныя словы як часціна мовы
- •СЛУЖБОВЫЯ ЧАСЦІНЫ МОВЫ
- •Агульная характарыстыка службовых часцін мовы
- •ПРЫНАЗОЎНІКІ
- •ПРЫНАЗОЎНІКІ ЯК СЛУЖБОВЫЯ СЛОВЫ
- •ПРЫНАЗОЎНІКІ ПАВОДЛЕ ФУНКЦЫЯНАЛЬНАГА ЗНАЧЭННЯ
- •ПРЫНАЗОЎНІКІ ПАВОДЛЕ ПАХОДЖАННЯ І СТРУКТУРЫ
- •Вытворныя і невытворныя прыназоўнікі
- •Простыя, складаныя і састаўныя прыназоўнікі
- •УЖЫВАННЕ ПРЫНАЗОЎНІКАЎ
- •Ужыванне прыназоўнікаў з ускоснымі склонамі назоўнікаў
(Я. Маўр);Аўтамабільчык,спісаныпа акту,ІванПятровічпадарыўзяць ку(У. Верамейчык).
Трансгрэсіўныя значэнні выражаюць пераход з аднаго стану ў іншы. Яны перадаюцца пры дапамозе прыназоўнікаў на + В. скл. і ў + В. скл. (разбіцьнатрэскі,рэзацьнапласты,сабрацьукруг,перарасціўзмагароў, развеяць у дым, сціснуцца ў камячок, сабрацца ў круг, перайсці ў сварку): Я скручваюся ў камок, дрыжу ад холаду (З. Бядуля).
Часавыя (тэмпаральныя) значэнні змяшчаюць у сваёй семантыцы прамое або пераноснае значэнне часу. Чыста часавае значэнне без дадатко-
выхадценняўмаюцьпрыназоўнікіа (сустрэчаапятайгадзіне),пасля(пасля дажджу холадна), напярэдадні (напярэдадні святаў). Але ў сувязі з тым,
што часавыя адносіны развіваюцца на аснове прасторавых і сумяшчаюцца з імі, комплекс тэмпаральных значэнняў прынята чляніць на тры групы:
●●значэннемомантупачаткуабомомантузавяршэннядзеянняабостану
(ад, з, з часу, пачынаючы ад/з): І ад гэтае пары прападай мой сум стары!
(Я. Колас); ●●значэнне часу, перад якім або пасля якога нешта адбываецца (ад, да,
пад, перад, проці, напярэдадні, каля, блізка, да пачатку, да заканчэння, за, па, пасля, праз, цераз, услед/следам за): Такі закон: перад канцом сваім і мухі тнуць балюча (Я. Колас);
●●абазначэннеадрэзкучасу,умежахякоганештаадбываецца:з, за(пра чнуцца з расой, абляніўся за лета, паспеў за 5 хвілін); на (зарабіць хлеба на зіму, прачнуцца на досвітку); па (спаць па начах); пры (пры панах); у (у вайну): Гардзейчыха ў момант усчыніла цеста, гатавала блінкі адразу на дзвюх патэльнях (П. Місько).
ПРЫНАЗОЎНІКІ ПАВОДЛЕ ПАХОДЖАННЯ І СТРУКТУРЫ
Вытворныя і невытворныя прыназоўнікі
Ва ўсіх развітых мовах ёсць невытворныя прыназоўнікі, якія з боку сваёй фармальнай арганізацыі не ўзыходзяць да слоў самастойных часцін мовы. Сістэму беларускіх невытворных прыназоўнікаў складаюць а, аб,
ад, без, да, для/дзеля, з, за, к, каля/ля, між, на, над, па, пад, перад, пра,
праз, пры, у, цераз. Яны страцілі сувязь са словамі, ад якіх утварыліся. Да невытворныхпрыназоўнікаўадносяццатаксамапаўз,акрамя,апрача,бліз,
замест, звыш, наконт, накшталт, паводле, сярод, суадноснасць якіх з прыслоўямі можа быць устаноўлена толькі гістарычна. Гэту нешматлікую групу складаюць прыназоўнікі, колькасць якіх не папаўняецца. Амаль усе яны шматзначныя і здольныя аб’ядноўвацца больш чым з адной склонавай
255
формай. Вытворныя прыназоўнікі маюць празрыстыя словаўтваральныя адносіны і лексіка-семантычныя сувязі са словамі знамянальных часцін мовы,найпершзназоўнікамі,прыслоўямі,дзеясловамі.Уколькаснымплане яны ўтвараюць значна шырэйшую, чым невытворныя прыназоўнікі, групу. Усе яны нешматзначныя, спалучаюцца толькі з адным пэўным склонам. Уадпаведнасцізчасцінамоўнайпрыналежнасцюслова,зякімсуадносіцца вытворны прыназоўнік, яны падзяляюцца на адпрыслоўныя, адыменныя і аддзеяслоўныя.
Адпрыслоўныя прыназоўнікі выражаюць азначальныя (акалічнасныя) адносіны,штоадпавядаюцьлексічнымзначэннямтыхпрыслоўяў,зякіміяны суадносяцца.Даіхлікуналежацьпрыназоўнікіабапал/наабапал/паабапал,
блізка, вакол/навокал, воддаль, збоку, зверху, ззаду, злева, міма, наверсе, наверх, наводдаль, наперад, наперадзе, насустрач, насупраць, непадалёку, паперад/паперадзе, пасля, пасярод, пасярэдзіне, побач, поплеч, поруч, скрозь, спераду, супраць, сярод, узамен, уздоўж, упоперак, услед, усцяж
і інш. Спалучаючыся з невытворнымі прыназоўнікамі, адпрыслоўныя (як і іншыя вытворныя прыназоўнікі) утвараюць складаныя паводле структуры канструкцыі – так званыя састаўныя прыназоўнікі: непадалёку ад, аднача-
сова з, асобна ад, нараўне/разам з, следам за, сумесна з і інш.: Незалежна адчалавекастрахуняма(Я. Колас);Можалепейзаместказкірасказаць вам адну быль? (Я. Колас).
Адыменныя – гэта прыназоўнікі, што суадносяцца з іменнай часцінай мовы.Крыніцайпапаўненнятакіхпрыназоўнікаўсталіназоўнікііпрыметнікі.Тамуадыменныяпрыназоўнікіпадзяляюццанаадназоўнікавыя (шля-
хам, з дапамогай, на карысць, за кошт, з боку, з мэтай, з прычыны, пры дапамозе,нааснове,наманер,напрацягу,началез,увыніку,уімя,усэнсе, у часе, у адказ на, па меры і пад.): У межах Беларусі налічваецца больш за
10тысячазёр(Энцыкл.«Блакітная кніга Беларусі»); Ніякага глупства… з боку чалавека, што дапускае ён у адносінах да іншых, жыццё недаруе(Я. Колас)іадпрыметнікавыя (адносна,адпаведна,згодназ, паралельна,прапарцыянальна,раўналежнаіінш.,якія,якііншыявытворныя прыназоўнікі,кваліфікуюццаяккалькізрускаймовы):Паралельназгэтым ідзепрацэспрэпазіцыяналізацыіпрыслоўна-прыназоўнікавыхканструкцый
(П. П. Шуба).
Аддзеяслоўныя прыназоўнікі па форме супадаюць з дзеепрыслоўем, якоенезвязаназсучаснайпарадыгмайдзеясловаівыражаезначэннеадносін. Да такіх прыназоўнікаў адносяцца выключаючы, дзякуючы, завяршаючы,
уключаючы,пачынаючыз,нягледзячына,нелічачы,абапіраючысяна,зыхо дзячызіпад.:Улічваючытое,штофонамарфалагічныяразнавіднасціслоў нярэдкавыклікаюццаваганнемнаціску,В.У.Вінаградаўадзначыўтаксама акцэнталагічныя варыянты (І. Р. Шкраба).
256